Ik zap en zap en zie het begin van DWDD wat ook weer een herhaling is wanneer de DVD-speler zichzelf spontaan inschakelt.
Dat doe-ie vaker en meestal zet ik ´m dan woest uit maar nu denk ik – nou vooruit.
De Farewell Tour van Cher gaat erin en mooi, mooi en leuk, leuk.
Wat een helemaal te gek wijf is die Cher toch.
En dan bevangt me: ze zal toch niet Republikein zijn?
Even gegoogled en al snel naar Wikipedia geleid.
Nee dus. Cher is een Democrat en altijd geweest.

Wat me doet denken aan een R1J-er van wie ik laatst ook een portretje aan Wikipedia toevoegde, dat kort meldde waarna hij reageerde: dank je, maar waarom sta jij er niet op.
Die jongen sluit ik in mijn hart.

Eerst had je drie zenders met muziek-videoclips.

Nu heb je drie zenders met onduidelijke programma’s voor jongeren.

Waarom??

En kan ik ze terug krijgen, de clips? Please??

Zap-Zap.
Dolly Parton bij BBC World.

De belangriijkste dingen in het leven: God-muziek-seks. En de volgorde kon wisselen.
Wat ziet ze er eng uit, denk ik.
Anorexia dun.
Met een raar uitgemergeld groot hoofd op een klein lichaam.

Dat hoort zo.
Want het enige aan haar dat ´natuurlijk´ is, vertelt ze de verslaggever lachend, is haar hart.
Ok.

Hij lacht weer, Herman van der Zandt.
Zodra hij begint met de afronding van het Journaal komt er een tinteling in zijn ogen.
En wanneer hij ons een fijne dag wenst zie ik zelfs een warme blk.
En een lieve glimlach.

Hij onderdrukt dat schattige wiebeltje dat hij eerst had.
Dat draaien op zijn stoel.
Het ietsje schutterige dat hem zo vertederend maakte.

Maar de lach is terug.
En de schat liet zich door Giel ook al vijftig Euro afpersen.
Zou hij dat vantevoren bedacht hebben? Giel vraagt vast geld en dan geef ik…
In dat geval was 100 Euro een mooier bedrag geweest.

(tot zover uw Herman-watcher)

Mooie vrouwen worden oud.
Niet-mooie vrouwen ook maar mooie vrouwen valt het zwaarder.
Denk ik.
Als ooit-(een beetje)-mooie vrouw.

En als mooie vrouwen op tv zijn kijkt Nederland mee en keurt en af-keurt.
Of keurt ´valt mee´.

Zelf zie ik op tv drie mooie mannen.
Rob Trip, Matthijs van Nieuwkerk, Jeroen Pauw.
(Herman van der Zandt, Tom Egbers en anderen – ook leuk, maar dat is voor mij de top drie)

Van Rob Trip valt me al een tijdje op dat hij over ´n hoogtepunt heen is – kwa looks.
Hij is nog steeds zeer aantrekkelijk maar niet 100% whoa meer.
Wat niet erg is want 100% whoa leidt in een serieus gesprek ook behoorlijk áf.
En na whoa komt als het goed is de fase volwássen. Niet meer pretty boy maar nog steeds zéér aantrekkelijk.

Matthijs – daarvan valt me vanavond opeens op dat ook bij hem de whoa-factor is verdwenen.
Beetje flets oogt-ie.
Het jonge mannenkapsel wat misplaatst.
Bij hem zie ik de tweede fase nog niet.

Jeroen Pauw – is dat nog wel een pronkpaard onder de presentatoren?
Ik zou het eerlijk gezegd niet weten.

Pauw & Witteman valt tijdens mijn beauty (haha) sleep.

Zaterdagavond is de enige avond die ´tv´ is.
Law and Order Criminal Intent doorweven met X Factor.
Dan Parla waarvan ik laatst een stukje in de herhaling zag dat me beviel.

Het eerste onderwerp: dikke kinderen en of het de schuld is van de ouders spreekt me niet aan.
Dan de horeca die rookvrij moet worden.
En rabiate (want rokende of het kankerveroorzakende spul verkopende) vrouwen zie ik.
En anderen (Remi van der Elzen) die popi doen want de rook-haters zijn ´niet leuk´.

Frederique Spigt – wat een naar, vierkant wijf is dat.
En Mei Li Vos – nooit geweten dat het een soort anorexia dwerg was met een Lolita kapsel.

Sowieso: nare wijven, de meesten.
Ik denk niet dat ik volgende week weer kijk.

Ik moet te veel en ik denk te veel dus besluit ik mezelf af te leiden met de afkondiging van Herman van der Zandt.
Hij presenteert altijd het NOS journaal met een totaal strak smoel.
Zo strak dat het lijkt alsof zijn ogen en zijn mond niet in relatie tot elkaar staan.

Maar, viel me eerst op, hij nam zo leuk afscheid aan het eind van het Journaal.
Dan ging hij zitten draaien op ´n stoel, keek wat onhandig in de camera en lachte lief.

Helaas verdween de draai. Toen verdween de warme blik uit de ogen.
Nu is ook de lach weg.

Jammer, heel jammer.

En wat ook jammer is, is dat het prachtige wilde lange haar van het begin steeds verder wordt terug geknipt tot een degelijk mannenhoofd. Deze foto is van het begin.

25.

“Van Nieuwkerk dicht alle gaten op het derde net, kan overal tegelijk zijn en slaapt nooit. Maar wat nog veel knapper is: hij verveelt ook niet. Totnogtoe niet, tenminste.

Ik vermoed zelfs dat hij geen slechte programma´s kán maken, omdat zijn jongensachtige enthousiasme ook de zwakste formule draaglijk zou maken. Van Nieuwkerk wil in korte tijd zoveel mogelijk weten van zijn gasten en springt daarbij van de hak op de tak. Dat vergt snelle reflexen van de kijker, maar zorgt er wel voor dat je bij de les blijft. Nadeel van de stijl van Van Nieuwkerk is dat zijn snelheid moeilijk is te combineren met diepgang. Maar daarvan kun je weer zeggen dat de aard van de programma´s die hij doet, die diepgang ook niet vereisen.”

(Bron)

SBS6 start op 1 januari met het van RTL4 overgenomen The Bold and The Beautiful. SBS gaat de soap elke werkdag om 18.00 uur uitzenden. Hieraan voorafgaand brengt de zender van 26 tot en met 29 december vier specials met onder meer hoogtepunten van het afgelopen jaar.

Verder staat 1 januari geheel in het teken van The Bold and The Beautiful door een marathonuitzending met diverse afleveringen van de afgelopen jaren. Alle memorabele momenten van deze bijna 20 jaar bestaande soap komen nog eens voorbij.

(Bron)

Ik ben altijd een fan van Wim Sonneveld geweest.
De romantische Sonneveld, de vileine Sonneveld, de Frater Fenantius Sonneveld.

Dus kijk ik naar de documentaire ´De weduwen Sonneveld´ die er volgens voor-aankondigingen over zou gaan dat 1 van ´n eerste geliefden hem chanteerde.
Maar wat ik zie is het portret van een heel nare man.
Een manipulatieve, kwetsende man.

Soms wil ik ´de mens achter´ helemaal niet leren kennen.

Ik heb een DVD-speler.
Ik heb ook DVD´s.
En al een half jaar of langer zit daar Tina Turner in Wembley Station in en die rare DVD-speler slaat spontaan aan dus regelmatig word ik onbedoeld met haar geconfronteerd.

Vanavond denk ik: toch eens kijken wat ik heb.
Ik duw Cher erin.
Met Believe en If I could turn back time en de Shoop Shoop Song (it´s in his kiss) en ik besluit er meteen een dansavond van te maken dus swing een half uur lang de kamer rond.

Dan komt ´The song for the lonely – can you hear me tonight?´ en weg swing en ja hoor – tranen.
Zullen de menopauze-hormonen wel zijn.

Donderdag heeft de machtigste man van Nederland het voor eenmaal ook voor het zeggen in RTL Boulevard: niemand minder dan minister-president Jan Peter Balkenende is dan voor één dag hoofdredacteur. Maar niet alleen achter de schermen, ook in de studio, samen met Daphne Bunskoek en Albert Verlinde, spreekt de premier zich uit over wat hij wel en niet belangrijk vindt.

Vooruitlopend op de redactievergadering, heeft Balkenende besloten dat er donderdag in ‘RTL Boulevard’ aandacht zal zijn voor zijn favoriete Nederlandse muzikant. Naar aanleiding van de nieuwe campagne ‘Heel Nederland Danst’ wordt de politicus aan de tand gevoeld over wat hij zelf aan sport of lichaamsbeweging doet.

Daarnaast liep Peter van der Vorst een dagje mee met Neerlands ‘eerste man’. Hoe ziet een dag op politiek topniveau er uit? Hoe verloopt de CDA-campagne? Maar ook de alledaagse zaken worden opgehelderd, zoals: staat ook hij in de file? Eet hij dagelijks van een gouden bord? Of is fastfood ook doorgedrongen tot het Torentje?

Twan Huys zit in DWDD.
Hij zegt dat als hij in Amerika had kunnen stemmen, hij op Hillary Clinton zou hebben gestemd.
En dat hij vindt dat Bush voor een tribunaal van oorlogsmisdadigers zou moeten komen.

Tjee, Twan.
Vinden de bazen bij de NOS dat wel goed? Dat je je zo openlijk politiek opstelt?

Ik vond het prima.
Eerlijk en open – niks tegen.

En ik vergat ook acuut weer waarom ik je een tijdje terug vanwege een ander media-optreden een beetje een lul vond.

Britney Spears files for divorce from her husband Kevin Federline, citing irreconcilable differences.

Dezer dagen heeft Radio 1 (de zender met de onbedoelde doelgroep van vijftigers) het vaak over OOR dat 35 jaar bestaat.

Ik zet daardoor geénspireerd – maar het had ook ´zomaar´ kunnen zijn – een cd op die volgens mij valt binnen wat zij ooit aanprezen: lang-speel-platen die niet per se hits genereren.
Bob Dylan – Blood on the tracks.
Ah – herinneringen.

En belangrijker: ah – prachtige muziek.
Na dertig jaar nog even whoa als toen (toen we het nog geen whoa noemden).