Omstreeks kwart voor vier.
Het is even droog en ik wil de knagers voeren en moet dus wortel snijden enzo.

Lowlands aan.
Een krijsende dunne natte man met een broek waar ´n kont *bijna* uithangt en ze lul nog nét niet.
Ietsje walgend maar wel gefascineerd kijk ik of we die lul nou wel of niet helemaal te zien krijgen. Het is nee.

Dan een man met een gitaar en een man die ´voordraagt uit eigen werk´. En dat gaat over de man met de gitaar en dat die in Zwitserland naakt uit een taart sprong met een erectie door viagra en een pornomodel.
Mooi verhaal. Fascinerend.

Ik word oud.

Zap-zap na 3x Radio 1 Journaal fanloggen én een zondag-artikel schrijven.
America´s next top model waar Lisa wordt weggestuurd (onbegrijpelijk). Journaal (geen zin), sport (waar is de atletiek) en dan Claudia´s Liefdesboot.

Lousewies. En wat een leuk mens is dat toch en wat is Claudia leuk.
Knagers gevoerd en Jeroen Pauw grotendeels gemist maar die heeft vertelt hij nu een "vriendinNETJE" en dat is voor deze ene keer geen BN´er.

Waarna hij wordt gedwongen te dineren met een beeldschone jongen van een jaar of twintig. En zou die Jeroen nou nóóit spontaan zijn?

Dan nog van alles maar ik ben geen tv-recensent en eigenlijk wil ik alleen zeggen dat ik een leuke tv-avond heb gehad en dat ik Claudia helemaal te gek vind zélfs als ze een Brabantse na doet.

Die mooie jongen die nu het NOS-Journaal zit te presenteren, is dat nou Herman van der Zandt?

Ik vraag het alweer nieuwe Radio 1 Journaal-jongens en meisjes wat er in hun cd-speler zit als ze voor ons on the road again zijn.
Voor een artikel op het Fanlog voor as zondag.

Vandaag mijn cd ´Sandi Thom – Smile … it confuses people´.
En of ik de hele cd leuk vind weet ik nog niet.
Maar ik zing de polder bij mekaar en ram me gek op m´n stuur bij "I wish I was a punk rocker (with flowers in my hair)".

Het Radio 1 Journaal is weer begonnen. Ik luister en ga intussen branden:

Keane, Lily Allen, A Balladeer, Sergio Mendes (hoewel niet compleet binnen), KT Tunstall, Tragically Hip, 10.000 Maniacs, Joan as Policewoman, Johnny Cash ´n allerlaatste, Counting Crows in Amsterdam live, Maria Mena en Rihanna.

Denk jij: die móet ik hebben, ik kán niet zonder, dan brand ik even een kopietje voor jou.
Denk je: leuk, doe maar, ik zie wel of ik ´m ooit draai maar hebben=hebben (en ik ben een hebberd) dan kun je je beter gedeisd houden.

Swing swing ga ik van doos naar doos op zoek naar bestelde stickers en "what do I see?" bonk bonk bonk "is she walking back to me? Yeah – she´s walking back to me…. Oh-ooh Pretty woman!" blèr ik mee.

En "voor de meezing" kondigt Govert van Brakel af zodat ik even denk dat ik vergeten ben m´n webcam uit te zetten…

And that’s just the start of it: “There’s a storyline that I’ve always been obsessed with that I’m like, ‘You know what? I’m going to give that to Catherine Deneuve,'” Murphy says. “It’s a woman who comes in and wants her husband’s cremated ashes put in her breast implants so she can always be close to her husband. … And then, of course, the question is why does she want to get rid of these ashes? What has she fed her husband? It’s that kind of a whodunit.”

(Bron)

Voor het Fanlog bedacht ik als artikel ´wat heeft de R1J-er die lang voor ´n/d´r werk in de auto zit in de cd-speler’.
Lukrake mailing aan onze idolen.
En sommige reageren niet (wat we ze nadragen) en anderen reageren met twee woorden (die onthouden we).
En wie wel reageert is best openhartig.
Zodat ik nu als ik de techniek beheerste een quizje in mekaar zou kunnen flansen van "met welke vrouw of man uit het Radio 1 Journaal zou jij kwa muziek hartstikke gezellig naar Marseille kunnen tuffen".

Sinds het leven tegenzit (deze week dus) kijk ik Dr. Phil.
Niet élke Dr. Phil maar die om drie uur op RTL 4.

Over vrouwen die niet willen pijpen (en hun echtgenoot die ze geld geeft als ze het tóch doen). En nu over vervelende kinderen die verwend worden door hun vervelende Barbie-pop-moeder.

Allemaal ok en in elk geval zeer afleidend.

Maar wat is er gebeurd met de reclame voor de wasmiddelen en de leningen en de anti-rimpel-crème? Waarom worden ontiegelijk lange pauzes gevuld door een babe die ons wil "verwennen" (haar woordkeus) als ik een spreekwoord raad?

Eenzaam op een hotelkamer in Jakarta begon het allemaal langzaam te dagen. ,,Mijn eerste gedachte was: daar gaat de mediawet. De toekomst van de publieke omroep, waar ik al die tijd met zóveel mensen zó hard aan had gewerkt: weg. Heel abrupt.
Ja, dan baal je natuurlijk. Een ander woord heb ik er niet voor. Ik was vlak voor de haven en dan gebeurt dit.
Ik kan nu alleen maar hopen dat het schip niet helemaal zinkt en dat nog iets van mijn plan overeind blijft.´´

(Bron)

1) Zijn Brooke en Ridge weer samen? Hoe kan dat nou?

2) Heeft Thorne iets met Darla?

3) Is Macy (weer) dood?

4) Wat is de relatie tussen Stephanie en Sally? Die haatten elkaar toch?

Acht uur, tv aan, journaal alles bekend, kamerdebat nog niet op stoom, op de BBC babbelt McEnroe met Justine Henin.
Zap-zap.

The Bold and the Beautiful.
We vieren kerst (eh…) en Brooke en Ridge zijn weer samen (das leuk) en Thorne heeft iets met Darla (??).

Wie treurig thuis zit is Sally en dat schijnt ermee te maken te hebben dat Macy dood is (maar was die al niet eens eerder dood?).
En Stephanie is haar dikste vriendin en dan gaat Sally met een karaoke-machine een kerstliedje zingen.

Uh-huh.

Met dank aan Wim de Jong (zie hieronder) kijk ik naar het TROS-programma dat asieldieren wil slijten.
En het doel is vast goed maar wie wil *niet* een rode kitten van zes weken.
Oudere dieren zijn er trouwens ook maar ik vind dat je met kittens niet eens moet aankomen in zo´n programma, zeker niet met zulke mooie – die raak je toch wel kwijt.

En dan komt er een volwassen kater (ook rood) en Angela Esajas aan wie ik nog moet ontdekken wat haar bijzonder maakt stelt wat stomme vragen over of katten elk een speciaal karakter hebben. Nee hoor – alsof ze van de lopende band uit de fabriek komen: allemaal hetzelfde.

Dan of de kat naar buiten wil (ja), of hij tegen kinderen kan (ja, maar niet tegen kleine) en dat vat ze dan samen als "kan met kinderen, maar dat hóeft niet".
Zucht.

Vanochtend al 2x gehoord.
Bryan Adams – The summer of ´69.
Eerst om even voor zes uur op Radio 1, net op 3 FM (ja, heel soms luister ik niet naar Radio 1 en zit ik te swingen bij de buren).

The summer of ´69, toen was ik 18.
Ik deed eindexamen, ik ging studeren. Ik ging samenwonen met mijn eerste Grote Liefde.
En het gevoel dat álles, álles nog  kon gebeuren en dat deed het ook.

En hoe ik mezelf ook de mantra over de first day of my life die dit zou zijn probeer aan te praten – dat gevoel komt nooit meer terug.

66.

Ook jarig Kim Clijsters (23), Lindsay Davenport (30) en Bonnie Tyler (55).

Al zeker een maand geleden beloof ik R. dat ik de van het net geplukte Maria Regina d’Inghilterra van Pacini (inderdaad: Pacini) voor hem zal branden.
Maar het is een cd met drie discs en de nummers staan dwars door mekaar.
Zodat het er pas nu van komt.

En in de verstrooidheid brand ik eerst alles in Flac-bestanden. Dan de wavs.
En ik dénk nog: zal ik ook een kopietje voor mezelf doen. Maar dan: ach, hoe vaak luister ik eigenlijk nog opera.

Een uur later (want er ging nog steeds van alles mis) is-ie netjes gebrand mét hoesjes en nummers-overzicht.
Dan uit nieuwsgierigheid toch op de eigen harde schijf 1 nummer beluisterd: "Tu m´ami ancora?"
En toen nog 1: "Qual ora tremenda!"

Tjee. Wat zou dit fantastisch mooi hebben geklonken op die lange weg van Vidal naar Bullhead City.