Ik dacht dat ik Yuma intussen wel zo’n beetje kende maar er blijkt – ontdekte ik – een Robert J. Moody Demonstration Garden te zijn, midden in de stad en al sinds 2004.

Op een klein stukje grond, nog geen kwart voetbalveld, kun je zien welke planten in de woestijn groeien en ook welke je op deze woestijngrond kunt láten groeien als je een beetje je best doet (vooral: veel water geven).

Helaas was het moordend Yuma-heet toen ik er ging kijken (bewolkt en 40 graden en windstil, dat is geen gelukkige combinatie) zodat ik nergens ging stilstaan of zitten maar er veel te rap doorheen liep.

Wat ik wel zag (behalve die planten): veel vogels, ook kolibri’s. Wegschietende lizards. Mooie insecten (zie hierboven en ze zijn groter dan ze lijken, zeker 5 cm zo niet 7-8).

Het ging me aan het hart maar omdat het zweet langs m’n lijf liep maakte ik de paden niet af maar dacht ‘volgende keer bij slecht weer beter’ en wandelde de tuin na een minuut of tien alweer uit.

Toen viel mijn oog op dit bord (ik had hier dus de tuin moeten binnenkomen, maar nam een zij-ingang) dat ik erg mooi vond. Niet alleen als ‘lessen voor kinderen’ maar als lessen voor mij.