Ik kocht een glitterpuzzel speciaal voor de kerstdagen.
Niet dat ik me daar zo erg aan houd, maar dit keer begon ik er toevallig wel de afgelopen week aan.

Dat ging goed, tot vandaag.

Loki lag altijd graag op een stapel van mijn truien (op de tafel in de woonkamer).
Maar ’s nachts kroop hij toch graag op bed in mijn armen.

Maandag kreeg hij van iemand een deken.
Een heerlijk zachte deken.
Zó heerlijk en zacht dat hij nu niet meer op bed komt 🙁

Eén van Loki’s vaste plekjes is op een handdoek op mijn bureau naast mijn toetsenbord.
Af en toe moet die handdoek gewassen worden, net als de bovenste trui op de tafel beneden.
Vandaag is zo’n dag en gaan handdoek en trui samen in de wasmachine.

Ik leg een andere handdoek op het bureau voor ’tijdelijk’ en ik geef toe: die is minder groot en minder comfortabel.
Ik zie Loki om zich heen kijken naar een betere plek.
Omdat hij aanstalten maakt een plank in mijn kast te bespringen waarop allerlei breekbare frutsels staan, bedenk ik een ander plekje: de plank er iets onder in het andere kastgedeelte waarop nu twee atlassen van Californië liggen.
Snel leg ik er een zeer zachte sjaal op en ja! het werkt.

Geloei in de tuin.
Loki die onderaan het tuinhek naar boven kijkt en een vreemde kat die helemaal bovenin probeert stoer te doen.
Helaas heeft de kleine zich wat onhandig verstrikt en kan zij/hij niet meer naar beneden.
Wanneer dat ein-de-lijk toch lukt, rent de ongewenste bezoeker hard weg.
 

Wanneer Loki en ik in elkaars armen slapen, legt hij vaak een pootje op mijn gezicht.
Ik vroeg me af of dat dominantie was, maar het tegendeel blijkt het geval.
Hij houdt van me!

“If your cat is content and happy, she may touch your face lightly with one or both paws. She may leave her paws on your face or lightly stroke you. This gesture conveys loving feelings for you. Your cat’s ears will point a little to the side of her head from straight up and forward. Your kitty may purr as she touches you. Your cat also may give you a fluttering blink or make a chatting or gurgling sound that is high-pitched to indicate her friendliness.”

Er zit ook nog een andere kant aan het verhaal:
“Cats have scent glands in their paw pads. Your four-legged friend may touch your face to “mark” her territory and leave her scent on you. She is claiming you with her scent as her human for all other pets to know you belong to her.”

(bron)

Het licht in mijn huis is niet echt goed voor puzzelen tenzij de zon schijnt.
Begin van de middag was het zover.
Tien minuten daarna gebeurt dit.

Eerst lag Loki op de toren die ik samen met hem kreeg meegeleverd.
Toen lag Loki op een stapel truien die ik op tafel had gelegd (omdat helemaal onderop een zacht beest was waarop Sammie graag lag en ik wou uitproberen of Loki dat ook lekker vond). Dat vond hij!

Sinds mijn vakantie lag Loki vooral op bed.
Zodat ik dacht: zal ik de truien maar verwijderen?
Dús ligt Loki nu weer op de truien.

Zeer zelden zit Loki in een doosje.
Zó zelden dat *als* hij er een keer in zit ik direct de camera grijp om het vast te leggen en vaak ben ik te laat omdat hij er dan alweer uit is.

Helemaal nóóit zit Loki in te krappe doosjes.
Tot nu.
Want in dit doosje liggen de laatste stukjes die ik nodig heb om mijn puzzel af te maken.

De rest van de middag:

 

Vannacht, ik ben in diepe slaap en Loki springt op bed.
Gezellig. Hij loopt naar mijn hoofd (doet hij vaker, eerst daar even kneden en dan tegen mijn buik in slaap vallen).

Dit keer kneedt hij niet – hij speelt. Wild.
Met iets dat piept. Holy shit!

Ik zoek het koord dat ergens boven mijn hoofd hangt en doe het licht aan.
Loki springt met het speeltje van het bed, dat – uiteraard – het zoveelste lieve kleine muisje is.
‘Laat het niet ontsnappen en zoek raken’ denk ik.

Ik doe het licht weer uit en hoor een smakelijk knagen.
Vanochtend: niet eens een staartje om op te ruimen.
Speeltje is letterlijk met huid en haar helemaal opgegeten.

Toen Loki hier werd afgeleverd, anderhalf jaar geleden, kwam hij met zo’n bizarre toren.
Daar lag hij héél lang in.
Meestal er óp, soms in een van de lagere verdiepingen.

Daarna verkaste hij naar de tafel waar ik een stapel had gemaakt van 1 van de beesten die Sammie lekker had gevonden (een neushoorn) en drie van mijn truien. Niet vandaan te bránden.

Toen werd het ‘bed’ en daar ligt hij nog steeds veel maar soms wanneer ik opsta hoor ik beneden een kleine sprong.
Ik denk dan: waar lag hij toch?
Die vraag is de laatste dagen beantwoord.
Zijn nieuwe favoriete plek is op mijn luie stoel.
Raad eens wie daar voorlopig niet meer kan zitten.

Een paar weken geleden komt Loki aanhollen naar mijn kamer boven met in zijn mond een klein muisje.
Ik slaag erin het muisje te bevrijden, inspecteer het, het lijkt onbeschadigd, en ik zet het beneden uit het raam (op een stapel stenen, denk niet dat ik hem zomaar naar buiten heb gegooid).
Een half uur later komt Loki aanzetten met een grotere muis die hij voor mijn ogen doodbijt en die hij die nacht opeet zodat ik alleen wat ingewanden terugvind.

Gisteren was het weer raak met een mini muis.
Ik zit dus klaar om in te grijpen voor een reddingsactie maar Loki laat het van angst en mogelijk ook pijn gillende diertje gewoon los, het diertje vlucht onder een kast en Loki gaat iets anders doen.

Mij achterlatend met de vraag ‘wat nu’.
Niet zozeer voor mij. Wanneer een muisje eenmaal onder een kast is weggevlucht kan ik ook niets meer doen.
Maar wel me afvragend wat het muisje nu zélf zal bedenken.
Ergens afgelopen nacht ging ik slapen dus was de enge mens verdwenen.
En ook ergens afgelopen nacht was Loki opnieuw de hort op dus ook de enge kat was weg.

Ik wóu dat zo’n muisje dan zou bedenken: nu sluip ik naar beneden en verberg me ergens waar vandaan ik naar buiten kan rennen zodra er een deur naar buiten open gaat.
Maar misschien is dat wel erg veel slimheid gevraagd van een mini muis.

Ik heb een groot bed met drie kussens.
Al een paar dagen denk ik wanneer ik me draai naar 1 bepaald kussen: ‘ik ruik een vislucht’. Wat dieper ademend denk ik ‘ruik ik dat nou écht’ en ‘dat kán toch niet!’

Vanochtend volsta ik niet met het bed wat dichttrekken na het opstaan maar schud ik de kussens op en trek ze wat naar boven.
Juist ja. Daar waar ik ‘vis’ rook ligt een mini muisje, helemaal geplet.
Door mijn grote hoofd, vrees ik.
En verdomd: het ruikt écht naar vis!

Vroeger had ik veel last van jetlag.
De afgelopen 5+ jaar vrijwel niet.
Maar dit keer is het weer helemaal mis.

Ik kan ’s nachts niet of niet lang genoeg slapen.
Ik val overdag in bodemloze slaapjes waaruit ik geheel verward wakker word, denkend dat ik nog ergens in een rental ben en dan kan ik me niet oriënteren op wélke dan.

Tot nu toe was dat vervelend maar geen ramp want ik hóefde niet zoveel en kon dus zodra de slaap me te pakken nam gewoon in bed rollen.
Vandaag is dat anders, want ik moet wél wat en dus zou een nacht lekker slapen zeer welkom zijn geweest.

Het ging al mis toen ik om negen uur doodmoe het bed opzocht.
Vurig hopend dat ik ieg zes uur zou halen.
Het werd elf uur. En daarna was ik me elk half uur bewust dat ik wakker was tot ik het om zes uur inderdaad maar opgaf.

Kwa slaap was dit dus een mislukte nacht.
Wat een hoop goed maakte: Loki deed er alles aan om me te troosten.
Hij kroop in mijn armen, hij lag tegen mijn hoofd, ik mocht zijn buikje wrijven, hij legde een pootje zacht op mijn hand.
Spin-spin-spin.

Na het ontbijt is Loki nu een wandeling maken.
Ik denk ‘zal ik het nog een keer proberen? slapen?’
Maar die geplande acht uur krijg ik sowieso niet meer bij elkaar.

Loki en ik zijn heel blij met elkaar.
Deze foto is van vanochtend.