Een kat die na 2 uur wandelen – deels in de regen – de trap op loopt, mijn welkomstgroet negeert en eerst een kwartier op bed gaat liggen.

Die kat is *niet* gewond en ook niet ziek.
Die kat is er 100% zeker van dat hij zijn forever home heeft gevonden en dat hij alleen hoeft te flikflooien wanneer *hij* dat wil.

#grootgeluk

Een heel enkele keer heb ik Loki zien dreigen naar een andere kat.
Soms, wanneer hij buiten is, hoor ik heftig krijsende katten.
Ik dénk dan dat Loki erbij betrokken is.
En ik fantaseer dat hij de overwinnaar is (kwa dreigen).

Vanochtend zie ik een wit-oranje kat naast de ren in de voortuin.
Ik laat Loki naar buiten en die … ziet geen andere kat.
Of hij ziet ‘m wel uit een ooghoek maar besluit ‘m te negeren.

Een paar uur later zit de rooie kat die ik eerder zag en die vaag op Sammie lijkt weer eens op het kippenhok.
Loki loopt die kant op maar … hij ziet ook nu geen andere kat.

Later in de middag (Loki is nog steeds buiten maar ik weet niet wáár) zit een wit-zwarte kat naast het huis die via de opening op het hekje waarvan Guus graag gebruik maakte na enkele minuten het pand verlaat.

Mm.

Toen ik gisteravond iets na half tien thuis kwam van de opera (in de pauze weggelopen omdat het niet leuk was en ik sowieso niet in de stemming ben voor vrolijke fratsen): geen Loki.
Niet op zijn toren en ook niet – wat ik eigenlijk had verwacht – direct achter het raam aan de achterkant zodat ik dat voor hem zou kunnen open doen.
Niks.
Ook geroepen in de achtertuin (geen kat) en veel lichten aangedaan zodat hij vanuit de verte zou kunnen zien dat ik thuis was.

Ruim een half uur later nóg eens geroepen en toen ook vanaf de voordeur.
En jawel: sprintend vanonder mijn auto, hevig mauwend en recht op zijn etensbak af.
Daarna heel zoet op de handdoek op mijn bureau en wanneer ik om twaalf uur eindelijk naar bed ga volgt hij me.
Tot vijf uur liggen we af en toe wat te aaien en te pruttelen en slaap ik eigenlijk best goed wetend dat wanneer ik mijn ogen open doe (wat best vaak gebeurt) ik mijn lieve wolbaal zal zien liggen.

Dan moet ik plassen en dat is voor Loki aanleiding om zich te vertreden in de buitenlucht zodat ik nu van elke mug (en dat zijn er véél wakker word/blijf) tot hij om zeven uur weer terug op bed komt.
Dan val ik in een onrustige slaap waaruit ik mezelf dwing te ontwaken wanneer ik eerst droom dat Loki letterlijk(!) een erg kleine kitten vermoordt en daarna dat kip Tosca een gruwelijke ziekte heeft en ik haar naar de dierenarts moet brengen om in te slapen.

(het gaat idd niet zo goed met me)

Loki wil graag door het raam naar binnen gelaten worden.
Dat gaat ver.
Soms loop ik zelf via de schuurdeur van buiten naar binnen.
Loki is ook buiten, hij kijkt over zijn schouder naar me en gaat voor het raam zitten wachten tot ik dat voor hem open doe.

Vannacht had ik opeens zin in ijs.
Ik ging dus naar beneden.
Geen Loki op zijn toren.
Het was pikdonker maar ik dacht: je zult zien dat hij nét nu zit te wachten voor het raam.
En dat was ook zo.
Dus liet ik hem binnen.

(de foto is uiteraard van overdag)

Een wonder(tje) is geschied: Loki eet de (Maine Coon) brokjes.
Zodat ik nu 2 kilo voor € 24,95 ga kopen.

Ik heb Ranzijn bezocht.
De meeste producten die ik overwoog te bestellen kosten in de winkel hetzelfde als in de webshop.
Eén was wat duurder.

Toen op het web verder gezocht.
En zowel het Royal Canin kattenvoer als het Supreme Science Selective Rabbit (en ook Guinea Pig) zijn elders goedkoper te krijgen.
Wat artikelen uit het mandje van Ranzijn weggehaald en pats! daar zat ik opeens met € 4,95 verzendkosten.

Dus weer naar die andere winkels.
En nu in totale verwarring om een paar tientjes uit te sparen.

Wel nog twee kleine verpakkingen Royal Canin voor Loki gekocht.
Sterilised 7+ à € 6,49.
Adult Maine Coon à € 7,49.
Toen (stom! stom!) niet eerst uitgeprobeerd of de Mooie Man 1 ervan nóg net eetbaar vond maar hem direct een Sheba luxe menu 80 gram à 95 cent gegeven waarvan hij heerlijk zat te smullen.
Zodat hij nu in diepe slaap ligt uit te buiken.

Omdat ik een zak kippengraan thuis bezorgd wil hebben, bezoek ik de website van Ranzijn.
Ik vul daar mijn postcode in omdat ze zo kunnen zien wat de dichtstbijzijnde vestiging is en blijkbaar weersta ik niet hun vriendelijk verzoek er mijn emailadres en nog zo wat aan toe te voegen.
Ik bekijk wat de site te bieden heeft en denk: handig voor later.

Gisteren een email van Ranzijn: “Beste ,
Tijdens een van je bezoeken aan www.ranzijn.nl heb je een account aangemaakt. Omdat er na het aanmaken van het account geen bestelling is geweest, zijn we benieuwd of we je ergens mee kunnen helpen.”

Ik voel me wat overvallen maar ga toch verder rond kijken.
Denkend aan de zakken van 3-4 kilo die ik gewoonlijk koop (voor knagers, zangvogels en Loki) en die R. dan het huis binnen sjouwt.`
Ik gooi vast wat in het winkelmandje en denk: morgen verder.
Zoals ik ook wel bij amazon of bol.com doe.

Vanochtend alweer een mail van Ranzijn: “Bedankt voor je bezoek aan onze webshop. Wij hebben gemerkt dat je nog een aantal producten in het winkelmandje hebt staan. Geen probleem, we bewaren ze graag voor je!
Klik op de button onderaan deze email om je bestelling af te ronden.”

Maar intussen heb ik bedacht dat ik de prijzen aan de hoge kant vind.
Hoger dan in de winkel (meen ik me te herinneren).
In elk geval – leert google me – óók duurder dan andere webshops.
Die (bv) voor zakken van 10 kilo Royal Canin voor de Maine Coon niet alleen veel minder rekenen maar er ook nog eens gul 2 kilo *bij* doen.
Maar dadelijk zit ik met 12 kilo harde brokken die Loki niet blieft en dat wil ik ook niet.

Ik besluit een bezoek te brengen aan de fysieke winkel van Ranzijn.
Om een paar dingen te kopen, om de prijzen te vergelijken met die online.
En om een klein zakje brokjes voor de Maine Coon te kopen zodat Loki die kan proeven.

Ik leg puzzels omdat ik het de ideale manier vind om het verstand op nul te zetten – wat ik vaak nodig heb.
Soms kijk ik tegelijk met een half oog naar de Dog Whisperer.

Toen Loki hier kwam vond hij het leuk om plaats te nemen op zo’n puzzel.
En mensen waarschuwden me al: NU duidelijk maken dat dat niet de bedoeling is.

Maar ik dacht: arme kat, van huis naar huis gezeuld en nu weer bij mij en ach, ik wou gewoon dat hij het naar zijn zin had dus als daarbij hoorde op mijn puzzel zitten, dan hoorde het erbij.
Ik probeerde langs hem heen te werken (puzzelen) of gaf het op.

Zoals die dingen gaan: Loki denkt nu dat het helemaal ok is om op mijn puzzel te liggen.
Ik werk nog steeds langs hem heen.
En probeer dat te zien als een extra ‘uitdaging’.
Of – vandaag! – ik draai de puzzel om, zodat ik beter bij het deel kan dat ik nog niet heb gelegd hopend dat hij op het ándere deel gaat liggen.
Niet dus.

Meestal ligt Loki ergens in de nacht wel een tijdje op bed.
Hij is er in elk geval in de vroege ochtend.
Dan komt hij zachtjes kroelen.

Vanochtend geen Loki.
Jammer.
Ik sta op, terwijl ik om het bed loop trek ik het beddegoed zo’n beetje recht en dan *ieks!*

Loki is er blijkbaar wél geweest vannacht.
Hij heeft me een kadootje gebracht.
En dat is géén spitsmuisje!
Dat is een moddervette, dode maar nog wel warme, rat.

 

Vanmiddag op het kippenhok: een rode kat.
Sammie is terug! denk ik.
En wie denkt ‘dat kan toch niet’ heeft blijkbaar nooit Pet Sematary van Stephen King gelezen.

Na een tijdje draait de kat het hoofdje naar me toe.
Het is niet Sammie, zie ik nu.

Toch laat ik hem mijn hand ruiken, aai hem zacht en vraag of hij misschien bij me wil komen wonen.
De waanzin komt alleen van mijn kant (en Loki had het waarschijnlijk ook geen goed idee gevonden).