Ik loop de tuin in en zie een leuk jong musje.
Dat Loki met 1 sierlijke sprong van de groene bak plukt.
Hij wil ermee naar binnen, ik zet hem weer buiten.
Maar laat hem dan toch maar toe.

Loki speelt er ongeveer 10 seconden mee en legt het dan neer onder de stoel waar ik mijn jas meestal op gooi.
Het blijkt zijn afwerkplek te zijn want ik vind er ook een amper aangeknaagde volwassen mannetjesmus en een muisje waarvan het hoofdje is af-gesnoept.

Ik weet niet goed wat ik hiervan moet vinden.

Het kattenluikje beneden klept.
Gehol op de trap.
Loki springt op bed en kruipt tegen me aan: zeiknat en hevig spinnend.

#grootgeluk

R. zei: Loki eet Felix en dat eet hij op zijn eigen moment.
Dus niet meteen wanneer het wordt aangeboden.
Mm, dacht ik.
Maar ook: zou wel fijn zijn als hij gewoon blikvoer at.

Donderdag was Loki weg (en ook woensdag al) en toen hij thuis kwam gaf ik hem dus een lekker blikje.
En nog een lekker blikje.
En vrijdagochtend probeerde ik Felix en R. had in zoverre gelijk dat Loki daar zijn tijd voor nam dwz hij at het niet.
Mogelijk wel later.

Maar mijn arme kat had twee dagen doodsbang opgesloten gezeten op een zolder en dan ga ik hem toch niet tergen met voer dat hij niet lekker vindt?
Dus nu eet Loki weer mini blikjes Gourmet en zakjes Felix en zakjes Whiskas en ronde kuipjes Sheba en andere kuipjes Sheba.

1x probeerde ik nog Felix.
En ja! twee uur later had Loki daar een hapje van genomen.
Maar waarom moeilijk doen?
De kat in mijn leven wil lekker eten dus zál de kat in mijn leven lekker eten!

Toen Loki drie weken bij mij woonde ging ik op mini trip.
Lyda verzorgde hem die twee dagen en ik was bang dat Loki zou denken dat hij alleen maar bij mij had gelogeerd maar dat Lyda zijn werkelijke ‘mens’ was.
Dat gebeurde niet.

Nu past R. op Loki.
Die geleidelijk steeds toeschietelijker werd (Loki).
Deze laatste week kruipt hij bij R. in bed, gaat op hem liggen en dan kneden wanneer R. op de bank tv ligt te kijken.

Ik denk dat Loki na 3+ weken heeft bedacht dat R. zijn nieuwe mens is en dat hij die moet paaien.
Een beetje opportunistisch, zou je kunnen zeggen.
Of: een survivor.
Die eraan gewend is geraakt dat hij wordt weggedaan maar dat er dan een nieuw mens opduikt en dat je die dan voor je moet winnen.

Dat wordt nog een schok wanneer ik donderdag opeens weer binnenstap.

Het gaat erg goed met Loki.
Hij was direct gewend aan R., hij slaapt op zijn toren of op bed en hij maakt wandelingen.

Eten doet hij ook graag.
Blikvoer! Felix! dat ik er met geen mogelijkheid in kreeg.

Loki laat zich aaien door R.
Hij laat zich zelfs kammen door R.

Loki is de ideale huisgenoot en R. is voor Loki de ideale oppasser.

Gozer waagde het er weer eens op en struinde rond in onze tuin.
Dat werd een potje dreigen.

En toen meppen (door Loki).
Waarop Gozer weg vluchtte tot in de tuin van de buren achterna gezeten door mijn wolbaal-held.
Daar nog wat dreigen en toen was het weer ‘ziezo’.

Jammer dat ik bij het echte meppen letterlijk zozeer stond te kijken van wat er gebeurde dat ik niet de tegenwoordigheid van geest had om foto’s te nemen.

Wanneer ik door de kamer loop hoor ik knaaggeluiden onder deze stoel.
Ik kijk en zie Loki me (schuldbewust?) aankijken.
“Mag wel” zeg ik geruststellend, denkend dat hij eindelijk een muis te pakken heeft.

Later ga ik toch eens kijken en vind dit.
Eerst denk ik: zou hij dat uit de vuilnis hebben gevist? maar het ene zakje is niet eens echt opengescheurd en het andere op een plek waar ik ze *niet* open scheur.

Eerlijk gevonden in dit kastje.

Nu ligt Loki écht schuldig te kijken bovenop zijn toren.
En ik doe wat ik natuurlijk niet zou moeten doen.
Ik zeg dat ik hem zoooooo schattig vind en aai zijn mooie hoofdje en hij doet zijn best me te paaien met een extra luid gespin.
Ik ben dol op die kat!

Loki zit nu vaak op Guus z’n stoel dus: als het geregend heeft svp droog maken.
En vogelpoep van het zitvlak verwijderen.

In de tuin staat een stoel waar ik zelf zéér zelden op zit maar waarop Guus heel vaak zat zodat de stoel twee jaar na de dood van Guus in mijn gedachten nog steeds ‘Guus z’n stoel’ heet.

Vanochtend zit Loki opeens op die stoel die een idiote plek is om mij mijn zinloze strijd tegen de brandnetels te zien voeren.
Wie kijkend naar de foto’s denkt: klitten! Pas op! z’n baard!

Dat begin van een klit zag ik óók toen ik de foto’s bekeek.
Baard is intussen ontward (en het viel reuze mee, die klit).

 

Lekker chillen op zijn toren

Nog meer chillen – nu op mijn puzzelplank

En het er echt van nemen in de achtertuin

Ik werp de kippen door het open raam een halve ijsbergsla toe en Loki wil nu door datzelfde raam naar buiten.
Dat mag.

Ik laat het raam even open staan zodat Loki als hij dat zou willen er ook weer door naar binnen kan (ja, ik ben een watje en hij is de baas).
Dan hoor ik zachtjes geloei.
Haast binnensmonds.

Loki heeft een probleem met Gozer van schuin aan de overkant.

Uiteindelijk kiest Gozer het hazenpad.
Ziezo, zie ik Loki denken.
 

 

Loki rekent erop dat er een handdoek ongeveer een derde van het bureau voor hem reserveert.
Daar komt hij dan heel knus op liggen.

Handdoek graag 1x per week wassen.

Om te vieren dat Loki écht de luikjes lijkt door te hebben (de laatste naar de tuin staat nog met tape omhoog omdat ik niet vanavond/vannacht dat wil uitproberen en dat uitstel tot morgenochtend).

Daarom bied ik dus hier 1 magneet aan.
Zacht rubber, afm 12,5 x 9 cm.
In cellofaan verpakking.

‘Hebbes’ oid in de commentjes (dan weten anderen dat hij weg is) en mail me even je adres.