Gisteren vraag ik aan de dierenartsassistente welk soort borstel ik voor Loki moet gebruiken.
Ze laat me iets zien met twee rijen pinnetjes waarbij de ene rij de ondervacht te lijf gaat.
Nee, ik kan het niet daar kopen maar “een dierenspeciaalzaak zal het wel hebben of misschien Ranzijn”.
Bij Ranzijn geweest: ze hebben het niet.
Me suf gezocht op internet: niet eens gezien.

Terug naar de praktijk.
Andere assistente zegt: dierenspeciaalzaak en zoekt op dat het merk Mikki is.
Nee, ze kan het niet voor me bestellen.
Gegoogled op Mikki kammen en borstels: niet gevonden.
Wel andere, maar niet dit type.

Andere vraag: hoe vaak moet dat eigenlijk, dat borstelen.
Elke dag.
Oei.

Tenslotte: assistente gisteren zei dat Loki morgen naar buiten mag maar pas thuis zag ik dat hij een kaal buikje had en kale achterkant (ik kreeg hem aangereikt in een mandje).
Déze assistente zegt: ik zou het niet doen maar wachten tot het beter weer wordt.

Intussen Loki eens opgetild.
Wat een verschil in gewicht met een paar dagen geleden.

Loki is getrimd en geschoren.
Zijn nagels zijn geknipt, zijn gebit is nagekeken en deels gefatsoeneerd.
Hij heeft een chip gekregen.

Na de behandeling bleek dat Loki helemaal niet een dikke kat is (zoals ik dacht) maar heel gewoon: 6,1 kilo.
Hij ziet er ook pico bello uit.
Echt het heertje.

Behalve waar hij geschoren is (achterlijf en staart en buikje).
Dat oogt best absurd.
Ik vrees dat hij dat zelf ook weet.

Maar vrijdag mag hij naar buiten en dan is het hopen dat hij niet in 1 directe move mijn mini kip Tosca grijpt.
Zodat de € 175,65 voor de trimsalon goed zijn besteed.

 

Vandaag moet Loki naar de dokter.
Om zijn klitten te ontwarren (ev. afscheren) en APK en wat verder nodig blijkt.
O ja – en een chip zodat als hij zoek raakt ze weten dat hij van mij is.

Omdat ik de zware kat mét mandje niet kan tillen helpt Lyda me.
Zij duwt hem daadkrachtig in het reismandje en plaatst hem in de auto.
Bij de dierenarts haalt een assistente hem er weer uit en geef ik mijn wensenlijstje door.
Nogmaals.
Want ik had het al allemaal verteld toen ik de afspraak maakte maar dat is blijkbaar niet genoteerd.

Om drie uur ga ik terug met de vier konijnen voor hun prik.
En haal ik Loki weer op.

Wanneer ik het huis binnenstap is het opeens zo stil.
Niet dat Loki ooit achter de voordeur mauwend op me staat te wachten.
Maar ik mis hem verschrikkelijk.
Terwijl ik weet dat hij maar een paar uur weg is.

Drie weken geleden kwam Loki hier.

Eerst was hij bang en zat onder het bed maar al snel kwam hij onder het bed uit en het duurde niet lang of hij werd een op bed liggende knuffelkont.

Ik vond Loki mooi en ik vond Loki lief maar ik kon niet van hem houden.
Want Sammie was amper een week dood en Loki was geen Sammie.
Ook dacht ik: dadelijk mag hij naar buiten en grijpt 1 van mijn buitendieren en dan gaat hij toch weer weg dus waarom je hart geven aan een passant.

De afgelopen week is het opeens anders.
Ik vind hem niet zomaar lief – ik vind hem hartstikke lief.
Ik vind het heerlijk om ’s nachts wakker te worden en dat lijfje naast me te zien.
Om zijn tevreden pruttel te horen wanneer ik hem even aanraak.

Wanneer ik nu tegen hem zeg dat ik graag zijn forever home wil zijn is het niet meer omdat ik het zo zielig vind dat hij na acht jaar uit zijn eerste home is verdreven en na een maand bij L. op zolder ook daar weg moest ivm mot met hond Tashi terwijl zij me al heeft verteld dat hij ook niet terug kan mocht hij het niet met mijn buitendieren kunnen vinden.

Ik wil Loki gewoon graag houden omdat ik verliefd ben geworden op deze iets te dikke wolbaal met klitten en een ongelooflijke vreetzucht.

Veel katten houden van kleine doosjes waarin ze zich wringen en Sammie mocht doosjes graag uitwonen (en kreeg als het echt te erg werd nieuwe om uit te wonen).
Loki zat een paar dagen geleden en ook vanochtend even in een Sammie-doosje.
(foto is van vandaag)

Gelukkig heb ik ook nog 1 grote doos en verdomd, Loki weet hem te vinden.
Er is onlangs een nieuw koffertje voor mini trips in geleverd.
Een koffertje met de lengte 45 cm (dat er comfortabel in was verpakt).
Kun je nagaan hoe groot Loki is.

Ik heb een afspraak gemaakt voor Loki.
Op woensdagochtend 2 maart lever ik hem in bij de dierenarts (en haal hem om drie uur weer op).

Lieve Loki zal ondergaan:
* grondige vachtverzorging
* APK incl de nodige inentingen en inspectie van het gebit
* pedicure
* chip

En ik krijg advies over:
* wanneer/of hij naar buiten mag (hangt ervan af hoe bloot zijn buikje na de vachtverzorging is geworden en hoe erg hij verder is geplukt)
* hoe vaak borstelen met wélke borstel
* hoe en wat en mn hoe véél te voeren (aangezien hij misschien niet moddervet is maar wel eh.. stevig gebouwd).

Ik heb gewaarschuwd dat ik de zware kat in zijn zware mand niet kan tillen zodat *zij* dat zullen moeten doen.
Het staat allemaal genoteerd.

Vandaag lijkt zich even het wonder te voltrekken dat Loki zich vestigt in een doosje.
Dit is het enige doosje dat ik nog heb staan op wat doosjes voor oud papier na.

Het duurt niet lang en dan zit hij weer in zijn voorlopig favoriete stoel beneden: een harde rotan stoel.
Er onder ligt een heerlijk zacht kussen dat ooit van Sammie was maar dat na zijn dood zorgvuldig is gewassen.
Loki heeft er 1x aan geroken en het afgekeurd.

Loki zit vol klitten.
Onder zijn kin, maar vooral op zijn borst en onder zijn buik.
Eén grote klit heb ik al weggeknipt – onder zijn kin.

Ik deed diverse pogingen met diverse haarscharen, maar die werkten niet.
Ze kwamen er niet doorheen.
Dus mijn allergrootste papier/kartonschaar gepakt en daarmee lukte het.
Nog steeds per klein stukje en langzaam, maar: het werkte.

Op Loki’s borst zitten érg veel klitten.
Zó veel dat ik dacht dat het tumoren waren!
Allemaal bobbeltjes naast elkaar.
Die kat moet in jaren niet zijn gekamd.
Ik kan alleen maar gissen hoeveel last hij hiervan heeft.

Wanneer ik iets probeer maakt Loki duidelijk dat ik er áf moet blijven.
Op Facebook gevraagd: men raadt aan ‘de dierenarts’ of ‘een groomer‘ waarbij ik niet weet of je die voor katten hébt.
Of – haha – zélf met een sterk iemand die de kat vasthoudt en er geen probleem mee heeft gekrabd en gebeten te worden.

Ik denk nu: stap voor stap.
Volgend weekend ga ik op mini trip en moet Loki verwerken dat ik er opeens anderhalve dag niet ben terwijl Lyda (bij wie hij eerst een maand woonde) hem weer komt voeren.
Verwerkt hij dat goed, dan mag hij naar buiten en komt de ultieme test: laat hij mijn buitendieren met rust of jaagt hij op mijn cavia’s of mijn kippen.
Als dat goed gaat, heeft hij zijn for ever home gevonden.

Dán wordt er aan de klitten gewerkt.

Vannacht komt Loki niet op bed.
Zodat ik me zorgen maak: zou hij ziek zijn.

Maar hij is helemaal niet ziek en wil dolgraag (veel) eten ontdek ik wanneer ik te vroeg opsta omdat ik toch niet meer kon slapen aangezien ik over hem lag te piekeren.

Na het ontbijt komt Loki op het bureau.
Op de scanner, direct naast me en – het zat eraan te komen – op het toetsenbord.

Gisteren kreeg Loki 2x bezoek.
E. wou hem zien en verdomd: Loki kroop onder het bed uit en liet zich bewonderen.
Er. wou hem ook zien en nada niks: Loki bleef verborgen.

Vandaag kwam R. en Loki vertikte het: vanaf half elf tot vijf uur zat hij onder het bed (R. was al weg om half 1).
Toen kwam hij er onderuit en lag ook meteen op de luie stoel tussen mijn benen (hoera!).

Daarna lag hij op de puzzel waaraan ik nog aan het werken ben en dat is minder want een stukje zit zo verstopt in zijn lange haar en raakt dan zoek en een puzzel die op het eind een stukje mist is voor de toegewijde puzzelaar een *ramp*.

Maar ja – je houdt van zo’n kat…

Gisteren was Loki z’n dag niet.
En ook vandaag zat hij uren onder het bed (nu wéér).

Maar hij zat ook even op z’n toren en keek naar de straat.

 

Gisteren was ik opgetogen.
Voor het eerst verkende Loki ‘beneden’ en ook verder zat hij amper onder het bed.

Dat was gisteren en dit is nu.
We staan op om zeven uur.
Loki wil wel ontbijt maar schrikt al snel van iets dat ik niet hoor of zie en sprint weer naar boven.
Daar ligt hij tot half twee onder het bed.
Dan wil hij weer wat eten maar schrikt en: naar boven.

Een paar keer praat ik boven met hem.
1x komt hij even onder het bed uit voor knuffelen er óp.
En kruipt er dan weer onder.

Na vele uren krijg ik hem zover dat hij nog wat eet (kalkoen van Gourmet) en héél even speelt met de hengel.
Dan: naar boven en onder het bed.

Ik snap niets van deze kat.

 

Na acht dagen ‘beneden’ eng vinden besloot Loki aan het eind van de middag opeens dat ‘beneden’ interessant was.
Hij verkende de kamer terwijl ik schaatsen keek.
Hij lag onder een stoel.
 
Hij overwoog vanaf die stoel of anders vanaf zijn toren bovenop de kast (die vol staat met prullaria) te springen.
 
Tenslotte viel hij knedend en spinnend in slaap in zijn eigen mandje dat ik nét vanmiddag op de slaapkamer had gezet omdat hij toen nog helemaal niet beneden durfde te zijn.

 

Loki is nu een week hier.
Het bevalt hem wel, geloof ik.

Hij heeft me geleerd dat hij *niet* zoals L. zei ’s ochtends droge brokjes eet.
Wanneer ik die serveer kijkt hij me aan of ik gek ben.
Eigen schuld (de mijne).
Want op zijn eerste ochtend hier vond ik hem nog zó zielig, dat ik nat voer gaf.
“Dat houden we erin” moet hij hebben gedacht.

Niet dat hij geen droge brokjes lúst.
Ook al omdat hij de eerste nacht onder het bed lag zette ik in de badkamer een bakje water (stond er ook altijd voor de eerdere katten) én een bakje droge brokjes.
Nu hoor ik hem daar af en toe ’s nachts van snacken – als ik het maar niet ‘zie’.

Buiten vóór het huis vindt Loki eng.
Grote auto’s, hard pratende mensen – dan rent hij naar boven.
Soms ligt hij dan weer onder het bed.
Maar niet lang.

Interessant vindt hij buiten áchter het huis mn wanneer ik de buitendieren ga voeren.
Dan zit hij van achter het slaapkamerraam naar me te kijken.

Ik hoop dat wanneer Loki naar buiten mag (begin maart), hij *niet* mijn buitendieren als prooi ziet.
Want ik wil hem graag houden.