Aanlokkelijk idee
Jarig (20) en nét niet in de oogjes geflitst
Geen zin in poseren
Kiekjes Rik (en Sammie)
Prachtig in paars dus.
En even in oemmm-modus met er boven een zeer alerte Sammie
Hij kán het wel…
‘Grote prooi’-loei en dus ga ik even kijken wat mijn stoere krijger heeft binnen gebracht
Knap hoor! Wat zou Sammie ervan vinden?
Die hoeft ‘m niet.
Zélf dan maar.
Zal ik dit dan maar even opruimen?
Totnutoe-2
Na Totnutoe schreef ik het zondagverhaal voor Fanlog.
Waarover ik tevreden was. Zodat ik argwanend werd. Want, denk ik, dan heb ik mezelf vast niet kritisch genoeg herlezen.
(ben ik ooit wél tevreden – uiterst zelden)
Maar het móest maar en toen werd het fotootjes zoeken en juiste formaat maken en plakken.
En toen dat – we zijn nu weer drie uur verder – af was moest het ook nog eens opnieuw in een ander format omdat we binnenkort overgaan van Pivot (=script) op WordPress (=ander script).
Dat is sowieso een heel gedoe want alles tot ongeveer 5 dagen geleden is via een truc(?) overgekomen maar alles daarná moet handmatig worden overgezet en raad eens wie dát – grotendeels – gaat doen.
Nog te doen: Tjep-foto’s in z’n Hyve zetten, Jeroen O-foto’s bekijken of er iets tussen zit en dan iets mee doen, Guus-eet-muis-foto’s bewerken (die zijn van vanmiddag van ándere muis) en er is meer dat me niet te binnen schiet en ook een paar vriendschappelijke contacten waar ik iets mee wou maar nu al weken of langer niets mee doe en misschien is dat ook wel niet toevallig.
Totnutoe
Om half zeven word ik spontaan wakker uit een droom waarin ik in een spiegel keek en keihard werd geconfronteerd met een zeer oud, rimpelig wijf dat ook nog rare permanentkrulletjes had. Dat was *ik* dus.
Logisch dat de man waarop ik – in de droom – mijn zinnen had gezet homo bleek.
Ik beluister het Radio 1 Journaal dat voor de verandering op zaterdag hartstikke leuk is.
Ik voer knagers en kippen. En en passant ook mussen en kauwtjes en duiven en eenden.
Ik zet espresso en denk al aan het verhaal dat ik dadelijk moet schrijven.
Wanneer van onder de friteuse hét muisje op me afloopt. En *krijs* doe ik waardoor hij/zij zich kapot schrikt en weer onder de friteuse verdwijnt. Met het puntje van zijn staart nog net erbuiten.
Ik geneer me. Hoe kan ik nou zo schrikken van een muis.
En arm beest, nou is-ie bang.
Zodat ik een stukje kaas voor ‘m neerleg net naast de friteuse.
In de kamer ligt Guus in een doos. En kijkt verstoord op. Vanwege die gil.
Niet dat hij het niet kán, muizen vangen.
Maar deze blieft hij niet vermoed ik.
Even iets anders
Sorry, fans van Jeroen T. en Jeroen O.: het komt er even niet van, de Mooie Jongens kieken op de PC.
Tientallen bestellingen enzo. (haha)
Gelukkig wou kleine man wel even poseren om de tijd hier door te komen.
Gelukkig gezin
Wat zijn we een gelukkig gezinnetje, denk ik ergens deze nacht.
Boven mijn hoofd op het kussen ligt Guus. In mijn nek ligt Eebje. Tegen mijn buik: Sammie.
Wat zijn ze lief.
Om half zes word ik echt wakker, blijf even soezen tot om tien over half zes de wekker gaat en besluit dan toch maar op te staan.
Naar beneden waar de katten me al vooruit gehold zijn, stommel naar de lichtknop.
Ik schop iets zwaars vooruit.
Laat het niet waar zijn. Niet wéér een rat.
Licht aan.
Tis een waterhoentje.
Hè bah. Wat *zielig* 🙁
Ietsje geplukt. Niet erg geplukt.
Nauwelijks mee gespeeld dus.
Alleen maar uit een boom gehaald (daar overnachten ze wel eens) en gekild.
Oh, zeg ik.
En: dit vind ik écht niet leuk.
Het drietal wacht af tot ik uitgejammerd ben en ga voeren.
Waarna ik met het dienblad met het eigen ontbijt bijna wegglibber over dit
Happy family.
Zwijmel
Kussen
Er zijn avonden dat ik zonder het licht in de slaapkamer aan te doen op de tast mijn bed in rol.
Gisteren niet.
Ik doe het licht aan en zie dat op het kussen het dichtst bij me een kat heeft gekotst.
Zo’n vieze whiskas-blikje-alles-eruit-kots.
Ik pak het kussen, leg het in de kamer ernaast (gelukkig – niets op het onderlaken) en stel het probleem uit tot vandaag.
Dan zie ik dat de kots weg is. Keurig opgegeten door een andere kat (of dezelfde).
Maar het kussen is ontzettend vies.
Weggooien, denk ik.
Maar dat is wel erg weinig duurzaam gedacht.
Dus duw ik het kussen met de sloop in de wasmachine.
En wacht nu af of dat kón.
Het op deze manier schoon krijgen bedoel ik.
Promotie voor de Vara-gids (joehoe, Vera Keur! heb je m’n gironummer??)
Brunch
Tis weer zondag
Broek
Ik heb mezelf opgemeten en onder ogen gezien dat ik maat 42 heb.
Ik wil *nu* bestellen aangezien de levertijd 7 werkdagen is (ik moet een broek waar ik in pas woensdag over een week hebben).
Houston – we have a problem…
Saampjes
Sweetie
Mandje
Glazen
Vanmiddag, opeens (ik heb niets gehoord, gemerkt) hangt Guus in de witte muur ter hoogte van de hoogste plank met glazen.
Hij is gesprongen vanaf de vloer na het erg geconcentreerd spitsen van de oren.
O got, denk ik. Daar gaan m’n glazen. Zodat ik die (deels) weghaal (is hier al gebeurd) om te ontdekken hoe stoffig vettig vies ze zijn dus hup – in de afwasmachine ermee.
Intussen zijn ze schoon. Schitterend schoon. Giga feestelijke wijnglazen voor bij een mooi diner. Giga merkgebonden bierglazen voor wie daarvan houdt. En nog zo wat.
Alleen: terugzetten kan niet. Want als de muizen écht daar zitten springt Guus ze er uit.
Maar: waar laat ik ze dán?