Over mezelf en andere dieren
Marjon van Royen, Wabe Roskam, Robbert Meeder, Andy Houtkamp, Erwin Kroll – wat doen ze als ze niet op radio en tv zijn en ons informeren en amuseren?
Wie zou een fanatiek hardloper zijn, wie schrijft een roman, wie verbindt zijn ziel aan de muziek. En wat drijft de andere twee NOS-ers.
Lees het op het Fanlog voor het Radio 1 Journaal.
En zet er daar een vrolijk commentje bij (als je wilt).
Superklooimodus is dit: op Hyves NOS-ers opzoeken.
Om mijn nijver gedoe niet geheel zinloos te doen zijn hier vast wat namen van sport-jongens voor wie ze zélf bij Hyves wil opzoeken en daar (en wie weet ook vérder) vriendje met ze wil worden.
Tussen haakjes staat het aantal vrienden dat ze op *dit* moment hebben
Steven Dalebout (25)
Jeroen Stomphorst (64)
Henry Schut (60)
Arjan Dijksma (36)
Hij zou vrij nemen van de radio, Sjors Fröhlich.
Op Cappuccino na.
En daar hoor ik ‘m verdomme alwéér in Standpuntcafé.
Terwijl zijn stem alleen maar slechter klinkt.
Hij heeft, weet ik, een vriendin.
Kan die ‘m niet vastketenen aan de keukentafel en alleen het huis laten verlaten voor een wandeling met de hond (en ook die niet toespreken svp) tot die stem helemaal is genezen?
Wat een ontzettend eigenwijze man is dit.
Stom stom stom.
Morgen is het Veteranendag. Alweer denk ik want volgens mij besteedt het Radio 1 Journaal daar elke paar maanden aandacht aan.
Om nogmaals mijn aandacht te vangen zijn er radiospotjes.
Over een kwartje en een kapper. En over een straaljager die overvliegt “en toen zat meneer opeens onder het salontafeltje”.
Aangenomen dat “meneer” de echtgenoot van mevrouw is vind ik dat een weinig aardige aanduiding.
Maar dan spreekt ze de onvergetelijke woorden “en toen had ik ook zoiets van wat is er met jou aan de hand”.
“Toen had ik ook zoiets van…”
Wat een naar, dom woordgebruik vind ik dat.
Wat niet relevant is natuurlijk.
Relevant is wél op wie het spotje mikt. Bij wie ze nu ‘herkenning’ al is het maar kwa taalgebruik hopen op te roepen.
Vergis ik me nou of is Pia Dijkstra getrouwd met die Schipholman Gerlach Cerfontaine.
En nu gaat ze dadelijk in HagensOpdeMiddag een man interviewen die afscheid neemt van de KLM.
En KLM is niet Schiphol maar tegelijk ook bijna wel dus goeie kans dat ze zaterdag een dineetje bij die man thuis heeft.
Ongelukkige keus.
“Om twaalf uur zit hier Lucella Carasso.
Ik wens u een Héle Móoie Dag.”
Zonder *feeling* en zonder Tot Morgen.
Terwijl ik me zit te verbazen hoe het kan dat Joris van de Kerkhof (die een Filiaal over een asiel doet) niks met honden heeft (zegt-ie zelf) en ook niet erg leek aan te slaan bij een snoezige kitten.
Raar hoe je mensen die je aardig lijken allerlei eigenschappen/voorkeuren toedenkt die ze dan toch niet blijken te hebben.
Zap-zap.
Op de BBC beland ik in een muziekfestival met een niet meer prille en ook niet meer dunne Shirley Bassey in een felroze outfit en ze zingt o.a. dat nummer dat mij altijd tot tranen brengt: “Everybody oh.. They love a winner, so nobody loves me”.
Dan zap-zap naar George Michael op Nederland 3 dat me na een uur van de anderhalf nogal begint te vervelen.
Spotje van ‘lijst 5′ dat zich Fortuyn noemt maar ik wist niet dat er verkiezingen waren?
Zap naar het Nieuws (aha, Jeroen Overbeek presenteert).
Zap naar Profiel (Nederland 2) over Ronald Plasterk dat ik erg oppervlakkig vind.
Nu komt Edita Gruberova en de dochter van Hedy die naarmate ze dunner wordt een steeds meer buiten proportie groot hoofd krijgt vertelt me dat die op 62 nog heel mooi zingt.
Hartstikke fijn.
Maar voor Fanlog maakte ik een spaghetti met spinazie en knoflook en ui en champignon en spekjes en wat zou het niet leuk zijn als egel daar nu van at.
Niet dus.
Ik werk weer aan series voor Fanlog.
Na ‘wat luisteren ze’, ‘wat lezen ze’ en ‘waarin rijden ze’ nu meteen maar vier vragen tegelijk verzonden en afgewacht en ‘please, please’ gedaan en een beetje druk uitgeoefend.
Tot nu toe met weinig resultaat.
Wel genoeg voor een spetterende opening van de serie ‘wat is de hobby van mijn Radio 1 Journaal-idool’ – maar dan.
Zodat ik als lekkermakertje aan iemand die geen sjoege geeft én aan iemand die ‘ik doe niet mee’ mailde een kwis toestuur.
Vraag: welke hobby hoort bij welk mens
personen: Robbert Meeder, Marjon van Royen, Andy Houtkamp, Erwin Kroll, Wabe Roskam
aktiviteiten: schrijven, fotograferen, katten, creatief zijn, (zeer) aktief sporten
De geen-sjoege gever geeft nog steeds geen sjoege.
De nee-zegger raakt geïntrigeerd, komt er niet uit en zegt: vooruit – ik doe mee.
De oplossing van de kwis staat zondag op Fanlog.
Tot dan zijn deze loglipjes verzegeld.
Anchorman heeft polls.
Over de beste nieuwslezer (Jeroen Tjepkema) over wie Philip Freriks moet opvolgen (Jeroen Overbeek) en tussen haakjes staan niet de uitkomsten maar wat ik heb ingevuld.
Ik denk: ik wil ook polls.
Een geheel ondoordacht ‘hebbeding’.
Met Fanlog hadden we in het begin wel polls.
Wie de beste presentator van het Radio 1 Journaal was enzo.
En lo and behold!
Laat dat nou Rob Trip zijn – volgens de poll.
Als ik nu zelf een poll had zou ik niet weten wat ik zou willen pollen.
En zelfs bij ‘beste presentator’ zou ik het niet meer weten.
Rob Trip is zonder twijfel de beste, zekerste, slimste, alles onder controle hebbende presentator.
Knappe jongen – Rob Trip.
Marcel Oosten, daar voel ik me lekker bij.
Há – tis Marcel. Wanneer die “een vol en gevarieerd Radio 1 Journaal” aankondigt krijg ik een warm gevoel, een há, het wordt leuk, Marcel heeft er zin in en ik dus ook.
Menno Reemeijer, daar heb ik ook een ernstig zwak voor.
Als sportjongen (op vrijdagavond in Langs de Lijn) moet ik erg met hem lachen.
Hij geeft me dat “naar welk café ga jij dadelijk – dan kom ik ook, kunnen we lol maken”-gevoel.
In het Radio 1 Journaal kan-ie lekker ‘bijten’.
En nu wil ik niet iedereen die ik óók leuk vind afwerken maar laatstelijk was daar ook een paar keer Joris van de Kerkhof. Die we kennen als verslaggever en die sinds Tweede Kerstdag ook wel eens presenteert.
Voel ik me ook goed bij.
Aardig, slim, “ja maar vertel dan eens hoe het *zit*” met die vriendelijke toon en dat ongelooflijk charmante Brabantse accent.
Maw: ik zou het zelf even niet weten als ik zo’n poll had.
Vijf voor vijf wakker, mag uitslapen tot half zeven.
Het besef dat Agnes en Femke door de schuur ijsberen niet wetend dat het niet Rob of Menno maar Marcel is (dus een uur later) doet me opstaan en schuurdeur openen.
Terug naar bed val ik niet meer in slaap.
Zeven uur Radio 1 aan en tis niet Marcel maar Ineke.
Nog wat dingen en een uur gebeld met R. Die terug is van op reis.
Honderd meter verderop in het dorp is iets feestelijks dus roept er steeds iemand door een microfoon.
Om twaalf uur is weer Radio 1 Journaal dus heb ik alleen tijd voor Vk Magazine en niet voor de hele krant.
Magazine valt tegen.
En Sjors Fröhlich z’n stem wordt ook al niet beter.
Marcel Oosten is na een maand in het buitenland sinds een paar dagen weer terug bij het Radio 1 Journaal.
Hij werd ingezet voor 1) voxpoppen bij het voetbal in Heerenveen en 2) een Filiaal over de subsidies van het Filmfonds maar eigenlijk alleen over het in de rij staan wat ook niet echt ‘de diepte in gaan’ was.
Vanavond presenteert hij het Radio 1 Journaal. Het gaat over de gevechten bij Chora wat je, voor wie het óók niet weet, uitspreekt als Tsjoora (ongeveer).
Gora, zegt Marcel Oosten. Niet alleen de ziel gaat te paard, het koppie moet soms ook even bijbenen.
Ik heb niks met fietsen maar ik heb veel met Radio 1 en ook wel met Jurgen van den Berg en verder ben ik een gewoontemens dus goede kans dat ook tijdens de Tour de France die zender vaak aan staat. Met elke dag een Tourartiest waarvan (het kan ook een groep zijn, daarom ‘van’) dan een hoop gedraaid wordt.
Dit keer kunnen we zelf stemmen wie het worden. 1x per etmaal. Das best veel en o wat is het fijn om invloed te hebben.
Alleen gaat het helemaal mis met dat stemmen aangezien Wolter Kroes (who the fuck is dát?) en The Amazing Stroopwafels (jawel) al een dikke week afwisselend bovenaan staan.
Ik stem nu consequent elke dag Gilbert Bécaud en Charles Aznavour en soms Bruce Springsteen en ook wel eens ABBA.
Hier staat de lijst en kun je terecht om ook jouw stem uit te brengen. En ook al ben je zelf van plan die hele Tour aan je voorbij te laten gaan, doe het dan voor mij.
Please, please, pretty please.
Al jaren hoor ik Sjors Fröhlich in de spotjes van Vluchtelingenhulp.
Sympathiek vind ik dat. Want hij doet het vast gratis.
Voor het goede doel.
Er is de laatste dagen een nieuwe reeks spotjes op de radio.
Recent opgenomen.
Zodat ik vooral denk: Sjors toch, je stém.
En wat duurt het lang voor het beter wordt. Waarom neemt die jongen niet vakantie.
Etc.
Wat toch niet de bedoeling kan zijn van het Goede Doel.
Tijs van den Brink in De Ochtenden (waar dadelijk die Livestro komt) over de super bingo om geld in te zamelen voor de kankerkliniek van de VU.
Hij belt met een man van een Cancer Center – dat is Engels.
Cancer Center spreekt hij uit als Kenker Senter. Afleidend, zoiets.
Gisteren in het Grote RadioNieuws (en nu in het Vervolg Nieuws).
Dat in Australië een Hell’s Angel een vrouw “bij haar haren” uit een taxi heeft gesleurd waarna omstanders haar te hulp schoten en er mensen zijn doodgeschoten en een Nederlandse ‘rugzaktoerist’ ernstig gewond is geraakt.
Wat me opvalt is dat de vrouw steeds wordt aangeduid als “fotomodel” en soms als “ex-fotomodel”.
Waarom, waarom zit ik me af te vragen.
Moet ik denken: wow! Dat zal dus wel een bloedmooie vrouw zijn!
Of moet ik denken: glamour!
Of misschien: sex?
Zouden ze haar beroep (of voormalig beroep) ook hebben vermeld als ze secretaresse was geweest. Of werkster. Of huisvrouw.
Ik kan niet goed aangeven waar het wringt, merk ik.
Maar wringen doet het. Voor mij althans.
Voor Fanlog vraag ik medewerkers van het Radio 1 Journaal om wat vragen te beantwoorden. Bv wat hun hobby’s zijn.
Een correspondent mailt terug: katten. Ze heeft er zeven en stuurt foto’s van twee.
Een ervan maak ik tot bureaublad waarna ik een volle twaalf uur moet wachten voor kleine man die anders niet van de monitor is weg te slaan er op plaats neemt.
Maar dan heb je ook wat.
Sjors Fröhlich klinkt een stuk beter vandaag. Had-ie dus veel eerder moeten doen, gas terugnemen.
Hij (of eigenlijk een gast van hem) krijgt me zelfs zo ver dat ik vers uit de douche sta te dansen en te zingen dat ik “een eendje” ben.
Was bedoeld om me op te vrolijken en verdomd: het werkte.
Ook aangekondigd is een gesprek met Joris van Casteren. Vreemde verhalen over het ‘‘oude en nieuwe Nederland’’ noemt die de stukken in zijn boek ‘‘Requiem voor een pitbull.’’ Ze gaan, lees ik op de Cappuccino-site “over de Nigeriaanse vrouw die met een Friese boer trouwde, over de verkrachting van een dwergpony, over de Marokkaanse vrouw die al 7 keer zakte voor haar rijbewijs”.
Ik hoor inderdaad over de Nigeriaanse vrouw en over de Marokkaanse vrouw en ook over de pitbull. Niet over de verkrachte pony. Vond Sjors Fröhlich misschien niet zo’n vrolijk onderwerp.
Ik ook niet.
Des te meer reden om het óf aan de orde te stellen óf de man niet uit te nodigen voor een gezellig babbelgesprek.
Zwoele Nora Romanesco (typisch zo’n stem waar sommige mannen helemaal ‘warm’ van worden vermoed ik) kondigt vast aan wie het Radio 1 Journaal gaat presenteren.
‘Met Joris van deR Kerkhof’ zegt ze.
Terwijl op haar scherm toch echt zal staan ‘van DE Kerkhof’.
Domme Nora RomanIsco.
Ik wil iemand interviewen voor Fanlog en hij wil niet.
Dat zag ik al aankomen daarom vroeg ik niet eerst óf hij wou maar stuurde meteen een aantal onschuldige vragen.
Toch was het ‘nee’.
Dus probeer ik het twee weken later nog eens. En eergisteren alweer.
Nu mailt-ie dat-ie zich net door iemand anders heeft laten interviewen en dat hij daarom niet snel weer een interview wil doen.
Dat andere interview is voor een tijdschrift. Zodat ik zeg: het net is ánders.
En: please.
Helaas kan ik niet meer zeggen: mijn vrágen zijn vast heel anders.
Al heb ik al wel aangekondigd (een paar mailtjes geleden) dat ik het nu toch een andere invalshoek zou kiezen dan ik eerst van plan was.
Gedoe. Waarom zegt die jongen nou niet gewoon ‘ja, ik wil’.
Heb ik mijn zin en is hij af van het gezeur.