L. en ik dachten dat het schitterend weer was dus gingen we varen. In het aangename tuf-tuf-bootje van L. Niks moeilijks met een kano of een roeiboot.
Tashi ging mee.
En ontdekte hoe spannend water was. Om vanaf te turen, om in te turen, om uit te drinken en om (als dát zou kunnen) in te zwemmen.

Zwemmen mocht ze niet zodat L. haar de eerste les ‘wel kijken niet aankomen’ gaf, wat niet altijd meeviel.

Vierentwintig foto’s van Tashi hangend over de reling heb ik nu.
En gelukkig ook 1 fraaie van het smoeltje.

Buurvrouw L. bezocht en vakantiekadootjes afgeleverd (en zeg nou niet: je was toch ziek want ik bén ziek maar twee deuren verder een uurtje bijpraten is nog nét te doen).
Vijf weken geleden maakte ik kennis met mini-Friese stabij Tashi en zei ik “come on Eileen” tegen de bejaarde New Foundlander met die naam.

Vandaag begroet Tashi me of ze dolblij is me te zien wat ze mogelijk ook is maar herkennen is er natuurlijk niet bij. Daarna bijt-speelt ze met mijn hand en weet van geen ophouden en zelfs wanneer ik ‘genoeg’ zeg gaat ze door en legt ook haar lieve kopje op het tafeltje precies 3 cm van het schoteltje met mijn koffiebroodje.
Dat doet ze bij niemand, zegt L. “Ze vindt je lief” (lees: loopt over je).
Later komt ook Eileen langs en likt mijn arm. Zelfde verhaal.

Ik maak wat foto’s die grotendeels mislukken – die kleine camera is echt niets voor me.
O.a. probeer ik vast te leggen hoe speelse Tashi vermoeide Eileen probeert te verleiden tot een stoeipartij.
Bv door aan haar oor te gaan hangen.
Wat Eileen tolereert maar stoeien gaat wat ver.
En zoals gezegd: ik en de Olympus ɱ 780 zijn geen gelukkige combinatie.

Ik heb vandaag best veel gedaan en ook nog een hoop bedacht en eerst gaf niemand sjoege maar toen dook Hansje op dus was ik in elk geval niet meer een roepende in de Fanlog-organisatie-woestijn.

Ik zat een uur aan de telefoon met R. om met hem door te nemen hoe hij mooie berichtjes en foto’s op dit log kan zetten wanneer ik weg ben. En iets in *mij* triggert bij hem ‘dom’-modus (hij zei het zelf) waarna ik extra ‘juf’ ga doen (zgn-geduldig-maar-intussen) om af te sluiten met dat hij nu nog eens goed moest gaan oefenen in eigen-tijd.

Daarna bezocht ik een uur bevriende buurvrouw L. om kennis te maken met Friese Stabij pup Tashi. Ik had me voorgenomen ouwe New Foundlander Eileen (die ik af en toe buiten en weer binnen laat) extra aandacht te geven. Die was helemaal ‘in’ voor aandacht maar Tashi ook en voor ik het wist had ik een pup in m’n armen die m’n gezicht likte en “mag dat wel” vroeg ik aan L. maar die zei dat het juist goed was omdat Tashi zo leerde niet eenkennig te zijn.

=Eileen

 =Tashi