Over mezelf en andere dieren
Ergens onder iets anders vind ik op de tafel beneden het bloknootje met welk pakket met welke inhoud (zo’n beetje) ik wanneer verzond. Pakket 5, verzonden op 30-4, bevatte magneetjes en boekenleggers van de groothandel waarvan ik de spullen kwijt ben.
Dus doorzoek ik het huis op lege dozen die zijn bewaard voor hergebruik, ook het oud papier en jawel: doos 5 *is* aangekomen. Ergens in mijn huis moeten ze dus zijn, de magneetjes en de boekenleggers.
Hier bv
of hier
Ik kijk tv (Tour) en sorteer de nieuw-gekochte magneten.
Alleen: ze zijn er maar ten dele.
Dus loop ik na
* ze zijn maar deels geleverd
(Nee – ik herinner me nog dat ik alles uitpakte, hoe tevreden ik was over de handelswaar, netjes ingepakt, mooie spullen. Ook de meer dan honderd boekenleggers die eveneens onvindbaar zijn)
* ik heb ze naar huis gestuurd en toen chaotisch opgeborgen
(Zou kunnen maar mijn huis is zó klein en de plekken waar ik chaotisch pleeg op te bergen ook weer niet zo véél dat ik me niet kan voorstellen dat ze ergens verstopt zijn)
* er is een doos niet aangekomen
(Ik maak altijd een lijstje van de dozen met hun inhoud, maar het waren er 15 of 16 en het kán zijn dat toen ik geen wezenlijke dingen miste ik niet exact ben blijven afstrepen)
Wat het ook is (en ik vermoed het laatste): een Kadotips-categorie ‘bijzondere magneten’ is bij deze plons! in het water gelazerd.
Deze vond ik wél. En jij, mazzelaar, kunt ‘m/’r kopen voor 5 Euro incl. verzendkosten.
Afm. 8,5 x 12,5 cm = groot. Van zachtrubber.
En voor je nou ‘mm – wel dúúr’ monkelt: de magneet kostte $ 3.99 (staat ook op z’n verpakking in mooi plastic hoesje), is hierheen gestuurd én wordt in een beschermend envelopje verzonden.
Je mág ‘hebbes’ zetten in de commentjes.
Tot morgenochtend Marcel Oosten = 6 uur.
De bidprentjes zijn af.
Exact 50 heb ik er in de Winkel gezet.
Nu heb ik er nog zeker 20-30 liggen maar: geen zin meer.
1 deed ik er hier kado omdat er een ietsepietsje vlekje op zat.
Niemand wou het hebben.
Raar. Gratis is immers gratis.
En: het zijn mooie prentjes. Als prentje.
En je hóeft immers niet elke dag te bidden voor de Zielen in het Vagevuur. Maar dat kán wel met dat prentje. In het Engels. Want die taal spreekt God.
Zelf gebruik ik ze wel als bladwijzer.
Nu de volgende categorie van de Kadotips.
Héél bijzondere magneetjes.
Zodat ik eerst de magneetjes-in-voorraad die ik heb (honderden, in vele dozen) moet ordenen waarbij ‘heel bijzonder’ vanzelf komt bovendrijven.
Typisch een karweitje voor bij Radio Tour de France.
Ik ben een zeer recente Grey’s Anatomy-kijker.
Niet eens met opzet.
Het is toevallig het tijdstip dat ik meestal kijk.
Dus had ik het programma aan en nog een keer.
En vond ik het eerst niks en toen ‘ok’ en ‘oh well’ en toen ‘mm – toch wel leuk’.
Eerst ergerde ik me aan Christina (die met het platgeslagen gezicht en de rare ogen).
Wat een trut, zeg!
Meredith vond ik wel leuk. Zielig ook, die moeder.
Maar wat ongelukkige liefdes en ander vrouwenleed verder ben ik verkocht.
Helemaal te gek vind ik nu Grey’s Anatomy.
En Patrick Dempsey, van wie ik nooit begreep waarom hij in allerlei lijstjes hoog stond als mooie man, vind ik nu zelf óók *McDreamy*.
Maar: terzake.
Ik verkoop een Grey’s Anatomy Trivia Game.
Voor € 22.50 plus € 6.95 verzendkosten.
Alleen zijn er twee niet goed door het transport gekomen.
De dozen zijn gedeukt.
De inhoud is vast ok. Maar zo zijn ze niet te verhandelen (of kado te doen).
Ach-ach en ojee enzo.
Want ik kan er hier nou weer wel een vriendinnenprijsje aan verbinden maar dan vinden jullie dat nog steeds te veel en das dan weer een domper voor mij nl al het derde aanbod op rij dat wordt afgewezen (na het eerste geheel gratis en het tweede tegen 65 cent(!!) verzendkosten).
En sinds Rob Trip-weg ben ik toch al niet zo vrolijk dus lamaar.
De scanner werkt echt.
Dus heb ik er veertig beeldschone bidprentjes op gelegd waarvan ik de scans nu ga bewerken om ze daarna in de Winkel te zetten – deels als Kadotips voor over ongeveer 45 dagen.
Ik doe er verstandig aan hard door te werken.
Want ik ken dit van mezelf: na een paar dagen heb ik er schoon genoeg van.
Overal van trouwens.
Maar goed.
Bij het scannen zag ik dat 1 van de prentjes niet smetteloos is. Er zitten een paar vochtdruppels op. Kleintjes.
Niet hinderlijk ‘voor eigen gebruik’, maar de kritische klant mag verwachten dat als zij het prentje schuin tegen het licht houdt er geen krasje is te zien..
Je voelt ‘m: dit prentje verdient iemand die het waardeert om wat het *is*.
Op de achterkant ‘Novena Prayers for the Souls in Purgatory’.
Merciful Mother, in union with the Church Triumphant in heaven, I beg of You, pray for the souls in purgatory. Be mindful of your motherly love for them and beg of Jesus the merits of His eternal love for them. May they be freed from their suffering to soon enjoy eternal peace and happiness. Oh Mary, thank you for interceding for the grace of perseverance for the faithful departed.
Loving Savior, Jesus Christ, You are the King of Kings in the land of eternal bliss. I beg of You, in Your mercy hear my prayer and set free the holy souls in purgatory, especially (Name)…. Lead them from the prison of darkness to the light and freedom of the children of God in the Kingdom of Your glory. Loving Savior, I thank You for having redeemed the poor souls with Your most Precious Blood and saved them from eternal death. Amen.
Mooi, hè? Eentje tegen verzendkosten = 65 cent.
Ik laat de chaos om me heen behoorlijk oplopen en aangezien we tegenwoordig allemaal weten dat dat een weerslag is van de chaos in de ziel, is het zorgelijk.
De nieuwe Kadotips hebben geleid tot nu 22 foutmeldingen, acht afmeldingen waarvan zes van adressen waarmee mensen niet op de verzendlijst staan. Zodat ik vriendelijk mail dat ik best wil stoppen ze te spammen, maar dat ze me dan wel het juiste adres moeten doorgeven.
Bij 1 iemand met een typische voornaam suggereer ik: is dit het misschien. Ja, dat is het.
Een ander iemand mailt ‘misschien is het X of anders Y’ en ik zoek en zoek en vind Z dat een beetje op X lijkt (maar net omgekeerd is) en: jawel.
De anderen reageren niet.
Nav de Nieuwsbrief over de nieuwe Kadotips heb ik nog steeds 1 bestelling: een bidprentje van 3 Euro.
Conclusie: de bidprentjes lopen verreweg het best van alles dat ik aanbied (haha).
Wel bestelde iemand anders via ‘vinden op google’ een boek van tien Euro maar dat heeft verzendkosten € 6,95 dus het blijft spannend of dat wordt betaald.
Over 59 dagen ga ik naar Amerika.
Daarvóór moeten er nog 1x nieuwe Kadotips om ‘dynamiek’ te suggereren.
Ik bel R. voor een hersenstorm.
We komen uit op bidprentjes én reli-speldjes voor in het revers.
Verder magneetjes maar dan van een heel bijzonder type.
En thrillers (idem).
Morgen moet eerst de huidige, niet goed meer werkende, scanner worden ontkoppeld.
En de nieuwe geïnstalleerd.
En die ene al betaalde bestelling (stickers twv € 3,75) naar de brievenbus gebracht.
Ik zeg maar zo: wie het grote niet eert… verdoet haar leven met het inpakken en verzenden van stickers en frutsels en klanten van een verzendlijst afvoeren die te sloom zijn om zelf even door te geven met welk adres ze daar op staan.
Er zijn nieuwe kadotips. Ze leiden naar érg mooie boeken (en naar de Betty Boop-aanstekers).
Direct na het verzenden van de Nieuwsbrief krijg ik 10-12 foutmeldingen van adressen die niet meer bestaan en twee afmeldingen waarvan 1 van een adres dat niet op de lijst staat. Zodat ik (na zoeken) beleefd vraag of X mogelijk met adres … zich heeft aangemeld omdat die voornaam dezelfde is maar een andere provider. Nog geen reactie.
Dan: bestellingen!
1) een bidprentje van 3 Euro
2) een Sesamstraatplacemat van 5 Euro: ik bericht de koper dat ik in dit genre (deze leert het alfabet) er nóg 1 heb (die leert nl cijfers). Die zou ook 5 Euro kosten, verzendkosten zouden hetzelfde blijven, indien gewenst kan ik morgen ter keuring fotograferen.
Maar tegelijk zal ik, beloof en doe ik, deze bestelling vast bevestigen met gironummer enzo.
Waarop klant per kerende mail terugmailt:
op een bestelling van 5euro 6.95 verzendkosten is me te duur
bij deze annuleer ik de bestelling
met vr.grt.a f lindemast.
En ik weer:
Natuurlijk – geen enkel probleem.
Alleen past zo’n placemat helaas niet in een envelopje waar je een postzegel van 44 cent op plakt.
Jeanne Doomen
Wat wel weer niet kruiperig klantvriendelijk zal zijn.
[om 22.20 uur nog steeds 1 bestelling: het bidprentje van 3 Euro]
Die aanstekers dus. Ik heb vijf verschillende van Betty Boop (als type, ik heb er 40 totaal – tja, ik dácht dus dat het Gouden Handel was…). En ik heb dat ene geval van Marilyn Monroe.
Aanbod alleen voor jullie: een aansteker incl. verzendkosten voor € 2.75.
Inderdaad – dat is slechts iets meer dan de inkoopkosten. Maar zo raak ik er misschien nog een páár kwijt.
En wie weet vertellen jullie dan aan andere rokers hoe leuk ze zijn.
En wie weet etc.
In de commentjes: of je Marilyn wil, Betty Boop (deze of een andere – waarmee je jezelf laat verrassen), zelf contact opnemen en binnen een week betalen.
Verder weet ik het ook even niet.
Tja, dit zijn ze dan. Twee van de vijf.
Leuk, vind ik zelf.
Maar hoe ze te slijten aan klanten?
In Kingman, AZ kocht ik aanstekers.
Met leuke plaatjes van Betty Boop en van Marilyn Monroe.
Voor de handel.
En pas thuis realiseer ik me dat roken ‘uit’ is en wat moet een mens dan met een aansteker?
Kampvuur aansteken? Kaars? Gebruiken mensen nog wel aanstekers?
Vraag: hoe slijt ik in vredesnaam die aanstekers.
Het beste antwoord verdient een prijs. Een van die aanstekers bv.
Of deze boekenlegger.
Kom op, meisjes en jongens, gá ervoor!
Dit is een onderzetter. Die lekker stevig blijft liggen door z’n Non Skid Backing.
Afm. 9,5 x 9,5 cm.
Logaanbieding *incl.* verzendkosten € 19,75.
Ik heb er 4. Jij kunt daar de gelukkige eigenaar van worden door ‘hebbes’ te zetten in de commentjes en binnen een week te betalen.
Per stuk kan ook, dan kosten ze *incl* verzendkosten € 5,75 – maar zodra er 1 verkocht is heb ik er natuurlijk geen 4 meer.
Is erg leuk als Klein Kadootje. Voor bij of ipv een fles wijn.
Je kunt bieden tot morgenochtend -hopelijk- Marcel Oosten.
Klant bestelt om half acht vanochtend. Ik bevestig die bestelling en krijg vijf voor negen deze mail waarop ik weer reageer:
At 08:55 25-06-2008, you wrote
Geachte mevrouw,
Ik heb van u geen e-mail ontvangen.
Heel vreemd – ik heb hem nl wel verzonden (iets voor acht uur).
Maar ik verstuur meteen nog een keer.
Jeanne
Dan nog een keer vanavond om half acht:
Hallo Jeanne,
Ik wil graag het verschuldigde bedrag overmaken maar heb geen factuur of rekeningnr. Alvast bedankt.
Waarop ik antwoord: Ik stuurde je die al 2x toe en zal dat nu nog eens doen.
Jij gaf zelf geen telefoonnummer dus meer kan ik ook niet doen.
Jeanne
Maar ik wil niet flauw zijn dus voer haar naam en adres in bij het online telefoonboek – waar ze niet in staat.
En nu kán ik het ook nog eens in een envelop gaan nasturen.
Over twee weken heeft de Winkel weer nieuwe Kadotips met bijbehorende rijkelijk met vers handelswaar gevulde planken.
Een plank is klaar: boeken van mn Amerikaanse journalisten, deels over ‘het vak’.
Voor de tweede plank heb ik al uitgezocht: biografieën.
En dan moet plank drie nog gevuld met -meestal- iets heel anders. Knijpklevertjes. Of Betty Boop. Of boekenleggers.
Alleen heb ik geen zin in plank drie. Of eigenlijk: er schiet me niks te binnen waarover ik enthousiast kan zijn.
Dus zoek ik nóg wat biografieën uit mijn kast en bedenk voor de zoveelste keer dat mijn huis een soort snoepwinkel zou zijn voor iemand die boeken echt *leest*.
En hé, wat zie ik: nog een paar mooie journalistenboeken. En (leuk) een boekje over ut milieu van Robert Kennedy jr die als de foto op de achterkant een beetje klopt een erg Mooie Jongen is.
Die pak ik ook mee wegens ‘gewoon leuk’.
Nu bedenken of ik als Karin het wat mooi opmaakt kan volstaan met twee (propvolle) planken.
Of zouden de klanten weglopen als ik alleen mijn-soort-boeken aanbied zonder 1 extraatje.
Zal ik er wat reli-stuff bij doen? Bidprentjes. Geluksmunten. Engeltjes voor op het revers.
En een mooi fotoboek van Johannes Paulus II.
(straks ook nog even een nieuwe poll bedenken)
Op 1 juli komen er nieuwe Kadotips in de Winkel.
Wat ik al af heb: mooie boeken van Amerikaanse en Engelse journalisten (en misschien doe ik er ook nog een érg goedkope Joris Luyendijk bij voor wie dat boek nog steeds niet las).
Net vroeg ik me af of ik genoeg biografieën heb om daarmee die categorie vet aan te vullen.
Ik loop langs m’n planken en nou en óf ik biografieën heb. Erg mooie waarvan ik totaal was vergeten dat ik ze ooit kocht. En andere waarvan ik me nog precies herinner waar ik ze kocht en welk praatje ik met de verkoopster erover maakte.
Leuk is dat altijd, mijn eigen voorraad waarnemen alsof het een winkel is waar ik mijn slag kan slaan en waarin ik me laat verrassen.
Ik vond ook nog een paar boeken die niet direct in een categorie passen en waarvan ik dacht: die kan ik op mijn log zetten. Wie weet dat iemand er iets in ziet.
Maar helaas.
Want datgene waar de kleine man op ligt, dat is de scanner.
Ik ben dol op bidprentjes. Ik vind ze zelf mooi en ik handel er graag in.
Ik koop ze op twee adressen. Het ene is Divine Mercy in Las Vegas.
Of eigenlijk moet ik zeggen: was. Want dit trof ik dit keer op dat adres aan.
Dus zat er niets anders op: ik moest inkopen bij Santa Cruz in Yuma. Een reli-winkel met een sombere sfeer waar altijd een dvd draait met een gruwelijke boodschap. Dat abortus moord is enzo. En dat wie dat zelfs maar overweegt eeuwig in de hel zal branden.
Ik kocht er gul in. Zo gul, dat ik verzuimde elk prentje echt goed te bekijken. Zodat ik pas thuis ontdekte dat er een prentje van de Heilige Agnes tussen zat met een tâche de beauté.
Zelf vind ik het wel mooi, maar ik ben bang dat de fans van Agnes (a special patroness of purity) dit prentje minder zullen waarderen.
Daarom: een logaanbieding. Het ‘gewone’ Agnes-prentje staat hier voor 3 Euro plus verzendkosten.
Dit is de logaanbieding. Voor € 2,25 *incl* verzendkosten is ze van jou.
‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen en binnen een week betalen.
De klant die gisteren twee boeken bestelde, heeft direct betaald.
Dit is niet het moment om te denken ‘jamaar, ik deed gisteren alle boodschappen voor het weekend’- dit is het moment om mij te spoeden naar de Plusmarkt (met postkantoor).
Zo vroeg mogelijk (kwart over negen) omdat het dan wel niet zo druk zal zijn.
Met een krat, een rugzakje en een wijntas want als ik er tóch heen moet is dit een mooi moment om te profiteren van het 6 flessen voor de prijs van 5 van mijn favoriete slobberwijn.
Alleen is het hele parkeerterrein van de Plusmarkt vol. Zodat ik mijn auto ‘dubbel’ zet naast de glasbak, naar binnen hol met mijn pakje en dan maar geen slobberwijn.
Intussen bedacht dat ik eigenlijk ook nog allerlei ándere dingen nodig heb.
Waarbij wanneer je de deur niet uit wilt ‘nodig’ een relatief begrip blijkt.
Er moet nog 1 doos arriveren, ik moet er nog twee (eigenlijk drie dus) uitpakken.
Ik heb leuke dingen gekocht. Mooie dingen ook. Bijzondere dingen. Hebbedingen. Die moeten dus in de Winkel. Opdat ze hun koper vinden. Die erg blij zal zijn als ze de dingen vindt. En zal denken: wat een koopje. En: wat een fantastische winkel.
Ik kan (van deze reis) toevoegen: magneetjes, boekenleggers, Betty Boop, biografieën, politiek, journalistiek, pinguïns, muizen en heel unieke geschenkartikelen.
Ik heb nog liggen (een hoop): smileys, Tweety, Coca-Cola, Americana, (nóg meer) Betty Boop. Allerlei boeken over van alles.
Doe ik, dat toevoegen. Zodra ik mezelf weer enthousiast heb gekregen. Wat niet meevalt op deze dag waarop het precies een week geleden is dat de laatste bestelling (van vijf Euro was die) is geplaatst.
Laat ik eerst die twee dozen maar eens gaan uitpakken. En nog meer éérst de knagers stukjes wortel geven. Vinden ze leuk. Ik ook, trouwens.
Twee zachtrubberen pinguinmagneetjes.
Afm. 5 x 4 cm.
Logprijs *incl* verzendkosten € 3,75.
‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen en binnen een week betalen – morgen gaan ze op hoop van zegen voor méér in de Winkel.
