Ik geef wel degelijk aan goede doelen (veel zelfs) maar *niet* aan de deur.
Dus heb ik al jaren een sticker met die boodschap bij mijn bel.
Er wordt aangebeld, ik loop naar de voordeur en een jonge vrouw houdt me door het raam al veelbetekenend een collectebus voor.
Ik doe de deur open, zij zegt “ik kom voor de Alzheimerstichting” en ik wijs naar de sticker bij de bel en zeg “ik geef niet aan de deur”.
Waarop zij zegt: “Nou, zoals JIJ wil…” (op een toon van ‘kutwijf’) en ze loopt weg.
En ik zeg: “Inderdaad, zoals IK wil… trut!”
Helaas is ze al te ver weg om dat laatste woord nog op te vangen.
Maar ik vind het echt idioot, alsof je verplicht bent aan de deur in collectebussen te gooien.
Lekker. Het geeft soms een goed gevoel om iemand een koekje van eigen deeg te geven.Jammer dat ze het laatste woord niet gehoord heeft, maar wie weet heeft ze heel goede oren. Weet ze direct hoe het voelt als iemand net zo bot reageert als zij.