Dat was dus weer een dag en ja – ze vlíegen.
Deze begon met hard werken.
Want ooit (Rob Trip!) was het dansen op fluwelen sokjes wanneer het Radio 1 Journaal aan ging.
Nu is het: ‘gaat wel’ waarbij ik stoorzenders Michiel Breedveld en Catrien Straatman probeer weg te filteren en afhankelijk van hoe aanwezig ze waren en welke onderwerpen ze deden lukt dat beter of slechter.
Vandaag was het Catrien Straatman alleen en huilen-met-de-pet-op (wat zou die uitdrukking betekenen?).
Dan is het gespannen wachten op reacties op wat ik schreef op Fanlog.
En op incasseren van de klappen.
Waarvan ik bij mede-Fanloggers denk dat ik dat niet zou moeten hoeven.
Maar nou ja en oh well enzo.
Waarom zouden anderen wanneer ze hun punt willen maken zich niet afvragen of ze een kwetsbaar zieltje mogelijk pijn doen?
(Wie mij hier hier leest weet dat ik al maanden kwa ziel ver below zero ben zodat het niet een verrassing kan zijn dat achteloos op die ziel trappen tot ‘au!’ leidt)
Ergens deze middag viel ik in een depri-slaap.
Zo’n ‘ik hoef niet meer wakker te worden, deze wereld heeft me verder niets meer te bieden, laat me maar’-slaap.
Maar om drie uur word ik toch wakker en ik weet dat de kippen hapjes willen en de knagers ook en al die mussen die hopen op een succesvol broedseizoen.
Ik schrijf af (schuif naar morgen): artikel schrijven.
Ik geef voer, ik geef voer.
Ik wou dat ik niet twee hondjes was om samen te spelen maar dat ik een vriendin had als mezelf die een soul mate zou zijn.
Maar misschien is 2x ik erg too much.
Hoe dan ook – ik heb het niet voor het kiezen.
[commentjes staan niet helemaal uit maar wél voor wie het betreft – en als jij die dit leest niet weet dat het jou betreft ben je nog een ergere kwetser dan ik al dacht]
Je waardeert goede journalistiek. Als je jezelf serieus neemt, dan blijf je slechte journalistiek aan de kaak stellen. Je moet daar net zo hardnekkig in durven zijn als de NOS in haar niet-horen. Je hebt gewoon een punt en de NOS is er niet om lief voor te zijn. Waardering waar waardering op zijn plaats is en kritiek waar kritiek op zijn plaats is. Wie het niet graag leest, slaat je stukjes maar over.