Wanneer ik Yuma verlaat doet Dorothy, de aardige receptioniste van de Yuma Cabana, “ooh… you’re leaving…”
Teleurgesteld.
En ik weet ook wel dat ze dat altijd doet bij iedereen. Maar elke keer vind ik het lief en ga ik er op in.
Dit keer zeg ik: dat ik 207 dagen moet aftellen, dan ben ik er weer.
Zij: dat is best snel.
Ik: nee, dat is bijna 7 maanden.
O ja, zegt zij nu ook.
Eenmaal thuis gaan de dagen snel.
Van 207 naar 200 tenminste.
Sindsdien gaan ze steeds trager.
Hoe dat komt: geen idee.
Pas als de ‘nog 100 dagen tot…’ in zicht komen krijg ik het gevoel dat het *bijna* zover is.
Geef een reactie