Het AMC had alle onderzoeken op 1 dag voor me gepland.
Fijn, want het is best ver rijden vanaf Grootschermer en dan zit het erop.
Het kwam neer op:
2 uur bij de gynaecoloog met gesprekken met de gynaecoloog-in-opleiding en toen onderzoek door die gynaecoloog-in-opleiding (aardige knul maar de ervaren gynaecoloog in Alkmaar deed me véél minder pijn!)
Toen: meten bloeddruk wat 164-82 was en 82 was goed en 164 ‘niet vreemd na de hele ochtend in het ziekenhuis’.
Hierna anesthesist die me wou duidelijk maken dat ik de ruggeprik moet laten doen en op mijn vraag naar een alternatief: morfine (“maar dan moet je steeds braken”).
Hierna hartfilmpje, toen bloedprikken en verdomd: laat ik daar nou een erg aardige man treffen!
Middelbare leeftijd (schat ik) Midden-Oosten misschien, niet helemaal accentloos Nederlands, al 16 jaar aan het prikken en “dokters kunnen niet prikken” en anders dan álle anderen onder de indruk van de verkleuringen die nog steeds te zien zijn op mijn rechterarm.
Hij zoekt naar een ader, neemt een dunnere naald dan gebruikelijk en vult moeiteloos véél buisjes uit mijn linkerarm.
Vandaag een gevoelige blauwe plek maar de rechterarm is nog steeds veel pijnlijker.
Toen was het half 1 en ik was kapot (draaide al vanaf half negen mee in het circus) en kreeg te horen dat ik om twee uur bij mammografie moest zijn.
Aangezien de gynaecoloog-in-opleiding dácht dat hij rechts een knobbeltje had gevoeld.
Echte gynaecoloog dacht dat het gewoon weefsel was maar: toch maar even nakijken.
Om twee uur de hele sessie borsten pletten, wachten in de wachtkamer, terug en nogmaals borst links en de dokter zou een echo maken van borst rechts.
Terwijl ze dat deed dacht ik: als ik nou ook nog borstkanker heb, kap ik ermee.
Dan geen enkele operatie.
Dan geef ik het op.
Maar de dokter ‘zag niets’ rechts.
Zodat ik om drie uur ‘klaar’ was.
Waarbij ik nog niets heb verteld over het gesprek met de gynaecoloog en met de verpleegkundige (dat was tussen half 1 en kwart over 1 – toen ik op mijn labielst was, althans dat dacht ik tóen, dat was voordat borstenonderzoek).
Zoals ik het lees: het viel niet tegen. Redelijk tot goed geprikt en geen aanleiding tot dat je ook nog borstkanker hebt. Ga lekker van het mooie wel koude weer genieten de komende dagen als dat lukt en bereid je zgm voor. Denk aan worst case scenario, dan valt alles mee. ☺️
Mijn eerste reactie: ben ik mijn touch als schrijver nou helemaal kwijt?!
Het was afschuwelijk!
Maar teruglezend begrijp ik hoe je tot deze conclusie kunt komen: ik heb het gesprek met de gynaecoloog nog niet verteld en ook niet de details over het gesprek met de verpleegkundige.
Ik hoef natuurlijk niet te *bewijzen* dat me rotte dingen overkomen.
En het is ook helemaal niet raar dat als ik niet (meteen) álles vertel mensen conclusies trekken waarin ik me niet herken.