De katten en ik proberen weer ‘gewoon’ te doen.
Guus lukt dat prima.
Die doet écht gewoon.
(Nou ja – we hebben ‘ik kom na boodschappen terug met de auto en stap binnen’ nog niet geprobeerd)
Sammie is uitgeteld.
Hij ligt de hele dag in het magazijn in een doosje.
Komt 2x overdag naar beneden om iets te eten.
En dan bij de avondmaaltijd weer.
Verder: niks. Totaal uitgeput vermoed ik.
Nu net komt hij op schoot.
Laat. Normaal vrijen we ergens eerste helft ochtend.
R. en ik zijn allebei gesloopt.
We mailen over ‘wat nu’ om ze toch naar de dierenarts te krijgen.
Vanmiddag gaat de telefoon.
Dan merk ik dat die op het bureau hoort te staan er ergens onder ligt.
Klein ongemak.
Sterkte ermee! Heb je al een plan ?
Weet hoe lastig het is mijn rode kater is ook ontzettend moeilijk .Ooit gered uit de opvang en geleidelijk minder bang geworden. Maar hij blijft altijd alert en op zijn hoede en naar dierenarts is een ramp.
Ja, er is een plan.
Als het lukt meld ik het.
Als het niet lukt, meld ik het ook.
Kunnen de beste stuurlui me weer uitschelden voor stom enzo.