Een paar dagen geleden stond ik in de achtertuin en zag een eend met twee mini pulletjes aan de overkant van de sloot.
Ik holde naar binnen voor mijn camera.
Ik stelde scherp – althans dat probeerde ik. Maar het beeld was wazig.
Ik dacht: misschien het oogje schoonmaken. Of de lens.
Of met het radertje mijn oog scherper stellen.
Geen resultaat.
Nog eens proberen en nog eens (kijkend) en opeens: scherpte. Alsof er een waas van mijn ogen was afgevallen.
Ik kan op google geen bevestiging vinden maar ik heb een sterk vermoeden dat deze wazigheid te maken had met de staar.
Erg vervelend want na mijn katten is fotograferen mijn lust en mijn leven.
Zodat ik nu voorzie dat ik in Amerika mooie vogels en lizards en andere dieren ga zien met de gewone ogen en ik er dan de camera op richt en het 1 ondoorzichtige brei is geworden.
Nogmaals: ik vind hiervan geen bevestiging op google.
Maar waarschijnlijk lijkt het me wel.
Dit is de foto die ik uiteindelijk nam: toen de pulletjes niet meer mooi in het zicht zaten maar achter het riet.
Geef een reactie