Aan de andere kant van de Eilandspolder in de Schermer, begint de Beemster. In Westbeemster – “van oudsher een katholieke enclave in de Beemsterpolder”, zeggen de kenners – staat trots en hoog de Johannes de Doper-kerk, een kathedraal in een klein dorpje.
Het mooie van polders is dat ze bij iedere lichtstand anders zijn van kleur en ruimte.
Vorige zaterdag was het wat blauw-grijzig en opeens klieft de toren van die kerk scherp in het uitzicht. Hemelsbreed is het 3,5 km; ik had hem vanuit Grootschermer nooit zo rijzig gezien. Vaak zie je niets of een onopvallende torenspits als van een klein dorpskerkje. Heb ik nooit goed gekeken of was het een fata morgana?
Ik verlaat de polder weer, maar kom graag weer terug om meer ontdekkingen te doen. En om op de menagerie te passen, lieverds zijn het.
R
Geef een reactie