Tien dagen geleden was ik bij de druk-druk-druk-dermatoloog.
Die achteloos liet vallen dat de plekjes op mijn benen huidkanker konden zijn waarna zij de kamer verliet omdat ze in de kamer ernáást een andere patiënt behandelde.
Mij tien dagen in paniek achterlatend.
Vannacht nog heb ik een heuse nachtmerrie.
Ze belde me en zei: huidkanker en je moet NU komen en ik kreeg informatie maar ik schoot zo in de stress dat ik niet eens hoorde wat werd gezegd en stond op omdat ik niet terug durfde naar de slaap/droom.
Vandaag zou ze bellen.
Tussen 12 en 2 maar het kón wat later worden.
Om tien voor vijf bel ik de poli dermatologie van het Waterlandziekenhuis.
Dokter Brandsen is al weg en heeft het bellen ‘overgedragen’.
Deels aan de assistentes, deels aan een andere arts.
Ik zal worden gebeld door de andere arts.
Die nog in spreekuur is “dus u moet nog even geduld hebben”.
Ik word gebeld door de andere arts?!
Kanker!!!
Waarom kan een assistente me anders niet onschuldig nieuws geven?
Een kwartier later: de andere arts.
Het is een onschuldige aandoening. Dezelfde die mijn huisarts al vermoedde.
Waartegen nu een wat agressievere zalf wordt ingezet.
Mocht die ook niet werken dan kan lichttherapie worden overwogen en moet ik terugkomen.
Dit allemaal rustig en vriendelijk uitgelegd (en door mij vlijtig genoteerd).
Heb ik nog vragen?
Slechts 1: “Wat is uw naam want u bent zo *aardig*!”
Ze heet Carlijn Vierstra en (gegoogled) is net klaar met haar studie.
Dokter Brandsen is vast de betere arts – technisch.
Maar wat is het belangrijk! een dokter die luistert, die aandacht heeft, die de moeite neemt uit te leggen!
Zonder weghollen en rug toedraaien nadat ze dodelijke (kanker!!!) info heeft gedropt.
da’s goed nieuws. Ik zou die naam maar onthouden voor het geval je er weer naartoe moet.
Ik heb er al over nagedacht: het is een lastig dilemma.
De eerste dokter is de zéér goede dokter.
Dit is de beginnende dokter.
Wil ik een dokter die me geneest of een dokter die naar me luistert.
Liefst beide natuurlijk.
maar ook een beginnende dokter is een goede dokter! En bij twijfel zal ze vast haar collega vragen even mee te kijken.
Het zou anders liggen als de ervaren dokter in een ander ziekenhuis zat.
Ik ben bij haar beland omdat ik niet kon opschieten met een eerdere dermatoloog (een man, elders) die onvoldoende aandacht voor me had.
Dat heb ik haar ook verteld toen ik binnenkwam.
Niet wetend dat zij óó’k geen aandacht voor me zou hebben.
Ze zei toen met een lachje “eens zien of ik aan die hooggespannen verwachtingen kan voldoen”.
Ik durf niet over te stappen naar een directe collega met als reden … dat ze onvoldoende aandacht voor me heeft.
Ik wéét dat andere vrouwen daarin dapperder zijn.
Ik ben dat niet.
En verder hoop ik dat over een paar weken de kwaal gewoon is verholpen.
Fijn dat de klacht onschuldig bleek te zijn. Begrijp ook dat je het een rompslomp vindt om van arts te veranderen. Hopelijk heb je in de toekomst geen dermatoloog meer nodig 😅