R. brengt nog steeds dagelijks verslag uit over Diddle.
Het komt erop neer dat het goed gaat. Diddle eet gretig. Diddles vacht groeit mooi aan waar hij zo lelijk door Bella Donna is gebeten.
Diddle wordt ook enkele grammetjes zwaarder (R. weegt hem regelmatig).
Maar, dachten wij allebei, Diddle moet zich te pletter vervelen.
Dus zette R. hem buiten de kooi om de (grote) etage in de grachtengordel te verkennen.
Maar Diddle wou alleen maar terug in z’n kooi.
Zodat we bedachten: een plankje.
Als hij wil kan hij zo uit zijn kooi de wijde wereld in en ook uit die wijde wereld weer terug.
Niks.
Lekker hapje op het plankje dan om Diddle erop attent te maken?
Geen sjoege.
Een paar uur zo laten staan?
Geen verandering.
Ergens deep down in Diddle zit vast een avontuurlijke man die een vrouw als Bugsy erg gelukkig kan maken.
Haha, zou je denken?
Ik heb er wel een goed voorgevoel over dat het gaat klikken tussen die 2, en wie weet 4!
Waarom weet ik niet, maar ik ben gewoon al helemaal gek op dit ventje, en dat terwijl ik hem alleen maar van de foto’s ken.
Hij ziet er zo lief uit!