Er is ‘het lange verhaal’ en er is ‘het korte verhaal’.
Dat laatste komt erop neer dat Bella Donna die lieve, arme Diddle hárd in het kontje heeft gebeten. En daarna (?) plukken haar heeft uitgetrokken. Meer, veel meer dan die paar die ik eerder fotografeerde. Zoveel dat ik met een bebloed konijn dat half in shock was naar de dierenarts moest.
De dierenarts heeft langs de randen van de wond haren weggeschoren. Zodat de wond nóg groter werd.
Diddle kreeg pijnstiller. En antibiotica. En als hij vanavond niet zou eten, moest ik me zorgen maken.
Zodat ik Diddle achterliet bij de dierenarts. En morgen aan het eind van de ochtend zal bellen.
Ik heb R. gebeld: Diddle gaat *niet* terug naar het kreng Bella Donna. Dan moet er nog maar een stuk tuin geofferd voor een ren. Waar dit lieve konijntje gaat wonen met de caven (waar BD laatst ook al weer heel ziek op zat te jagen) en als het kan: een ontzettend snoezig vrouwtjeskonijn.
Wat ik intussen als partner voor Donna moet aanschaffen weet ik ook niet.
Excuus voor mijn eerdere reactie! Wat een harde wereld kan ook die konijnenwereld zijn, soms zijn het net mensen maar dan wel wat directer 🙁
Ik had dit ook niet verwacht. Het is wel vaker eerst even matten en achter elkaar aanhollen.
Wat er, denk ik, mis ging: Diddle voelt zich niet prettig met sneeuw. Mogelijk heeft hij die niet beschouwd als iets waarover hij kon weghollen.
He bah, wat naar.
Het blijft een moeilijke zoektocht naar een partner.
Hopelijk knapt Diddle weer op en kan hij straks lekker verder leven bij de cavia’s.
Sterkte ermee!
Mmm wel bloed dus al was het niet direct zichtbaar. Ellendig en wat ontzettend jammer dat ze niet bij elkaar kunnen. Sterkte!