Guus schudt met zijn kop en krabt aan zijn oren.
Guus heeft, zegt internet, oorontsteking. Guus moet naar de dokter.
Dus rijd ik naar Alkmaar om bij de dierenarts valium te halen in de hoop dat Guus morgen wanneer R. komt ongeveer comateus is aangezien hij anders niet bereid is plaats te nemen in het reismandje.
De dierenartsassistente vraagt of ik even binnen kom.
Op de behandeltafel zit mijn zielige kleine Tjib-konijn waarmee de dierenarts net bezig was.
Het gaat niet goed, zegt de dierenarts. Kijk maar hoe moeilijk ze ademt.
Hij zal haar nog 1x antibiotica en een pijnstiller geven. Dan hoor ik morgen wel of ze het redt. Maar hij denkt van niet.
Of ik erbij wil zijn wanneer ze “gaat slapen” (super-eufemisme). Nee.
Of ik haar dan nog wel even wil *zien*.
Ik weet het niet. Moet ik dat nu beslissen? Nee, hoeft niet.
Doe maar niet, zeg ik.
O k*t… 🙁
Oh, shit wat balen 🙁 . Hou je taai
Sterkte. Erg rot voor je.
Akelig bericht dat je te horen kreeg, het beste.
Kan het van Guus geen oormijt zijn?
Ach, wat naar. Ik hoop toch, misschien tegen beter weten in, nog op een wonder.
En in elk geval wens ik je heel veel sterkte!
@ Lida: wat het ook is, Guus zal echt naar de dokter moeten.
Dat begrijp ik, wat het ook is hij heeft een dierenarts nodig.
Ik bedoelde, een ontsteking genezen is heftiger dan het verwijderen van oormijt.
shit 🙁 veel sterkte. het blijft een kloterig aspect van het dieren houden.
Wat een ellende weer…. Zo triest. Zo met je te doen… Sterkte!
Sterkte!