Weken geleden dacht ik dat ik een egelpoepje had gezien op het terras.
Dus legde ik eitjes neer. Buts erin zodat egel het makkelijk kon kraken.
Helaas. De volgende dag lag daar nog steeds het eitje.
Wat de kipjes kraakten en leeg aten.
Maar daarvoor lag het er niet.
Na een week stopte ik met de eitjes wegens ‘zinloos’.
Maar elke avond keek ik tot het donker was naar buiten of ik ‘m/’r zag. Egel.
Nee.
En dan opeens vanavond om tien over negen: daar is-ie!
Een klein exemplaar wandelt vanuit het pad richting terras.
Ik hol naar beneden, grijp een ei en een mes en Sammie volgt me op de hielen en achter de keukendeur zit egel en Sammie jaagt ‘m richting achtertuin.
Omdat egel ‘egel’ is rolt hij eerst even half op tot ‘stil’ voor hij de bossages in sprint.
Ik leg het eitje neer en geef er de buts op.
Sammie dreigt nog even en egel vlucht weg.
Gotvergotvergotvergotver.
Terug naar binnen. Mét Sammie.
Loeren in het bijna donker.
En daar is egel! en kraakt het eitje!
Joehoe! Dit is een hele mooie dag!!!
ik vind dit geweldig! Wat een daappere egel 🙂
Het betekent dat ik vandaag me toch weer in het Paaswinkelend publiek ga storten om meer eieren te kopen.
Was niet de bedoeling maar ik kan egel niet teleurstellen.
Ik heb ons egeltje hier nog niet gezien, wel de poepjes, tenminste dat denk ik. in de klimop zitten jonge merels, pa en ma vliegen af en aan. Moeder merel komt zelfs bij ons aan tafel (buiten) eten, rozijnen, appel en havermout. In de zwaluwkast zit een ringmussennest, hebben inmiddels ook jongen. Nu maar hopen dat de gierzwaluwen nog even weg blijven. En er loopt hier een heel lief muisje door de tuin, grote oren, lange staart en witte voetjes. Mw. Kat slaapt op dat moment gelukkig in haar kuiltje onder de heg. En zo liep dit verhaaltje vandaag toch nog goed af.
@Truus: vannacht heeft egel beide eitjes gekraakt en leeggeslurpt.
We hebben elkaar dus weer gevonden!
Gierzwaluwen komen dacht ik de 1e week van mei maar met dit mooie weer misschien eerder.
Leuk hoor, die ringmussen! Ik zie ze af en toe in mijn tuin als het winter is.
Vogelverdriet komt er toch. Niets aan te doen helaas.
Maar ik kan er ook slecht tegen.
Ik weet het, maar ik wil wel proberen te voorkomen dat mw. K.de K. straks de jonge merels te grazen neemt. Ze heeft wel ontzag voor de oudermerels, die vallen af en toe aan met een flinke duikvlucht en geschreeuw, ze weet niet hoe vlug ze naar binnen moet rennen. Wel mooi om te zien hoe die vogels vechten voor hun jongen!