Met R. gebeld over de Winkel.
Eerst: hoe dat te formuleren, het ‘voor minder dan 5 Euro dénken wij niet eens, laat staan dat we kuieren naar de brievenbus’.
Dat wou niet erg.
Toen me weer eens afgevraagd waarom ik dit niet eerder heb gedaan.
1) Ik vind het onsympathiek overkomen.
Want hoe redelijk het ook is (zie de commentjes hier onder), al die dingen weet de individuele klant niet – en bovendien kunnen ze haar niet schelen. Ze heeft een leuk bedeltje van € 1,25 gevonden of een boekenlegger van € 2,00 en die wil ze hebben.
Of ze wil weten of ik van iets van 40 cent wellicht 200 exemplaren heb en of ze dan korting krijgt. Waarna ik moet zeggen: nee, geen 200, wel 15 (ben dus gaan tellen) waarna ze over iets anders weer iets wil weten etc. met als resultaat dat ze gewoon ophoudt met mailen maar mij wel aan het werk heeft gezet. Want tuurlijk zette ze steeds ‘graag snel een reactie’ in haar mails.
Maw: het zit ‘m niet alleen in de prijs van de bestellingen, het zit ‘m ook in het gedoe over goedkope artikelen.
2) Ik vind het ook tegenstrijdig.
Want hoe kan ik nou zoveel goedkoops te koop zetten als ik tegelijk mijn neus ophaal voor mensen die het willen kopen?
Conclusie: ik weet het werkelijk niet maar dat er iets moet gebeuren is een feit.
Daarom: de prijs die ik uitloof voor de Gouden Tip blijft staan.
Oké, dit is mijn ’tip’: Elke keer dat ik a) lang naar een besteld boek van 3.50 moet zoeken, b) daarover drie (zeur)mailtjes over de verzendkosten moet beantwoorden en c) een kwartier in de rij moet staan om het pakketje uiteindelijk te verzenden, denk ik aan de winkelbediende in de ijzerhandel op de Ceintuurbaan, die in 1970 ofzo – ladder op, ladder af – een kwartier tevergeefs in tig laatjes voor mij naar een bout van een bepaalde dikte en lengte zocht. Ik was in die tijd redelijk platzak, dus ik kon mij geen troostaankoop permitteren en verliet – hem uiteraard omstandig dankend voor de moeite, dat wel – de winkel. Dit helpt echt, althans bij mij.
De kern zit in je slot: “hem uiteraard omstandig dankend voor de moeite, dat wel”.
Ik heb erg veel klanten die in de aanloopfase érg veel zeurmailen en dan niet eens de moeite nemen om ‘is aangekomen’ te melden.
En ik vind het ook onfatsoenlijk om na me het halve huis te laten doorzoeken en nog een keer en nog een keer – om aankopen van een paar Euro áls ze zouden doorgaan – niet eens ‘jammer, het lukt zo niet maar in elk geval bedankt voor de moeite’ te mailen.
Als er dan toch gezeurmaild moet worden dan graag om bestellingen van 50 Euro (minimaal) – dat is een grapje zeg ik er voor alle zekerheid bij.
Mijn ervaring is dat er bij bestellingen van boven de 50 euro juist zelden gezeurd wordt. Hoogstens vraagt men wat foto’s van het betreffende boek of een ‘collegiale korting’, want ik lever vaak aan tussenhandelaren. De moraal van mijn verhaaltje hierboven is: Door ook boeken aan te bieden van 3.50 afficheer ik me als kleine middenstander en daar hoort een beetje slaafs masochisme bij. Maar huisgenoten horen mij echt ook wel eens zachtjes grommen… 🙂
Het probleem is dat ik wel bestellingen boven de 50 Euro heb maar dat is zéér zelden.
Mijn ‘gewone’, ‘gemiddelde’ bestelling is een kleintje.
Jij ziet dat als iets dat je óók doet en vol goede moed dan maar.
Bij mij is dat de bulk.
*Bestellingen voor minder dan € 5,- worden niet in
behandeling genomen,*
of:
*Wat u ook bij ons bestelt, we zien ons gedwongen
minimaal € 5,- in rekening te brengen wegens de
hoge verzend- en portokosten en onze moeite,*
en de gekozen tekst (welke dan ook) overal herhalen:
onder alle mail van de winkel,
op facturen,
etc.
@Jonneke: dat vind ik dus heel botte, onsympathieke, klantonvriendelijke teksten.
Als ik zelf ergens zou bestellen en dat zou tegenkomen zou ik niet denken: dan bestel ik er nog iets bij, maar: nou! dan niet! trut!
Ik weet niet hoor Jeanne, maar voor een deel zit het probleem denk ik juist in het feit dat je veel unieke dingen hebt die vaak ook ‘klein’ zijn.
Dat is ook vrij duidelijk, dus wie mailt ‘heb je er 200?’ doet een slechte gok. Proberen kan nooit kwaad natuurlijk, maar wie rondkijkt in je winkel, ziet wel dat de kans klein is dat je zulke voorraden hebt.
Maar: ook als je 1 velletje bestelt, zijn er verzendkosten. Je zou die kosten inderdaad in de prijs kunnen verwerken, zodat je dat gedoe al kwijt bent – en dan daarnaast een aparte verzendprijs voor alles wat niet in een envelop past.
Je hebt de winkel voor het leuk, maar niet alléén maar om de ander gelukkig te maken, toch? Dus denk ook aan jezelf. Het moet rendabel zijn en je moet er lol in blijven houden, klaar.
Die minimale bestelprijs lijkt me inderdaad een mooie oplossing, 5 euro vind ik helemaal niet gek. Dan bestellen ze maar wat meer velletjes of gummen, mooie spullen genoeg toch?
@ Hippo: ok – maar dan de tekst.
“Onder de 5 Euro kun je het hier schudden” oid vind ik geen goede tekst.
Die moet vriendelijker. Maar hóe??
is het iets om alle verklaringen achterwege te laten
en het als statement te presenteren:
minimale bestelprijs € 5,- .
verontschuldigingen maken het immers alleen maar erger, *qui s’excuse, s’accuse.*
@ Jonneke: we zijn er bijna, geloof ik.
Nu nog duidelijk maken dat ‘bestelprijs’ niet is met de verzendkosten erbij.
En: begrijpt iedereen wat ‘bestelprijs’ betekent?
*minimale bestelprijs… (dus exclusief
verzendkosten)* ? 🙂
Bestelprijs lijkt me duidelijk, maar is altijd voor discussie vatbaar. Ik zou dus inderdaad duidelijk vermelden dat bestelprijs het totaal is van de prijs van de bestelde producten excl verzendkosten. Omdat verzendkosten nu eenmaal kunnen wijzigen als klanten meerdere producten bestellen.
@ Karin: ik zat te denken: is ‘bestel*bedrag*’ niet mooier dan ‘bestelprijs’?
En dan moet het ook nog op het bestelformulier met Grote Rode Letters. Let Op!! als je niet meer bestelt dan dit, klant, kun je het Shaken. Dan lees ik je mail niet eens!
(zucht)
Waarmee ik bedoel dat ik ook vind dat ik iets moet doen maar dat ik het nog steeds erg onsympathiek vind overkomen.
bestelbedrag allitereert, dat is wel leuk. maar is de
term ook duidelijk?
er zijn bedragen voor van alles en nog wat, maar een prijs dient betaald te worden – daar is geen twijfel
over mogelijk. vind ik tenminste.
van dale kent geen van beide termen, die biedt dus
geen uitkomst. hoewel lastig maakt dat het ook leuker: je verrijkt de taal met een nieuw woord!
Een andere mogelijkheid is dat je zet dat bij bestellingen onder de 5 euro ex verzendkosten €2,50 administratiekosten komen? Dat zijn dingen die ik wel vaker tegenkom. Pinnen onder de 10 euro kost zoveel extra enz Ik ben dan zo hollands dat ik wel in de winkel blijf neuzen tot ik bóven dat bedrag uitkom. Natuurlijk ben ik dan duurder uit, maar voor mijn gevoel heb ik dan die 2,50 (of wat voor bedrag dan ook) uitgespaard. En misschien ook een minimumbedrag van artikelen in de winkel van 1 euro???
Ik vind het ook lastig om commercieel (en in mijn ogen dus *hard* te zijn), maar soms is het ook nodig aan jezelf te denken. En bij jou geldt ook dat het je ook nog eens geld kost of wel dat een bestelling je niets oplevert.
En ik merk dat de attenderingen niet werken 🙁
Ik krijg iig geen ebricht dat er weer iemand gereageerd heeft. (jaja moet ik zelf even naar kijken :P)
Dat vind ik wel een goed idee, die administratiekosten.
Is nét iets minder streng dan ‘onder 5 Euro negeren we je’.
Alles optrekken tot 1 Euro voel ik niets voor omdat ik de artikelen die minder kosten dan 1 Euro ook niet een Euro waard vind.
En tot nu toe heb ik een hoop gezeik gehoord maar nog niet dat het artikel tegenviel afgezet tegen de prijs die ervoor was betaald.
Dat wil ik graag zo houden.