Ik ga om half elf naar bed en word om half twee ruw gewekt door de telefoon.
Ik denk: dit is óf een verkeerd nummer óf een pestkop.
Ik denk ook: de telefoon naast mijn bed rinkelt wel maar doet het niet echt. Hij kan het basisstation niet vinden. Zal ik opstaan en naar mijn werkkamer gaan om daar op te nemen? Ik til de hoorn op en zet die weer neer: telefoon stopt.
Waarna ik nare droom op nare droom stapel.
Eerst 1 over mannen in witte pakken. Die waren het die hadden opgebeld. Iets over mijn huis en veiligheid. Toen ik de telefoon niet opnam moesten ze wel langs komen. Inspectie dus.
De droom is zo echt dat wanneer ik wakker word, ik even denk dat het echt gebeurd is.
Dan de Plusmarkt die anders is ingedeeld. Ik kan niets vinden, het duurt eindeloos.
Omdat het zo lang duurt kom ik gehuld in lompen (geen tijd me te verkleden) op een afspraak. Etentje met een aantal mensen en op 1 man had ik graag indruk gemaakt maar dat zit er niet in op deze manier.
Ik wil het niet te laat maken omdat ik dwars door een bos over kronkelende en steile paden moet terug fietsen. Als het donker is durf ik dat niet.
De anderen vinden mij flauw.
Kleine selectie uit de voorafgaande uren.
Gisternacht zoemden mijn dromen in op de reis: stond ik op Schiphol en was mijn handtas met ticket en paspoort en credit cards weg.
Dadelijk naar de Plusmarkt. Waar alles vast nog op zijn plaats zal liggen maar de schappen natuurlijk halfleeg zijn – maar dat is normaal.
Ik vind jouw dromen zo herkenbaar. Ik fiets regelmatig over een heerlijke weg, die gaandweg steeds hoger en rotsachtiger wordt, en geen weg meer is te noemen. Uiteindelijk kom ik, wonder boven wonder, zonder ongelukken op de top van de enorm hoge berg en weet dat ik moet afdalen. Dat kan dus niet, te steil. Er passeert mij een man, die wel holderdebolder naar beneden gaat. Dat is het moment dat ik terug ga. Maar dan is er een onneembaar meer, geen brug, alleen maar donker en zoveel regen dat ik weet dat ik ga verdrinken. Gelukkig word ik op dat moment wakker en besluit dat ik gewoon ga op staan als ik wakker word en niet meer even “lekker ga liggen snoezelen”.