Ik ga met nieuwe vrienden een paar dagen naar Londen.
Met een prijsvechter.
Een kwartier na het opstijgen gaat het vliegtuig verticaal naar beneden.
Neus richting grond. In hoog tempo.
Ik denk: ik ga dood. Ik kruip tegen de bodem, probeer me vast te houden en denk: gaat God me nu een teken geven dat hij bestaat en dat ik niet bang hoef te zijn?
Ik bedoel: dat zou wel fijn zijn.
Dan, vlák voor we de grond raken komt het vliegtuig weer horizontaal.
Eerst vliegen we laag boven de stad (Amsterdam?) dan rijdt het vliegtuig langzaam door de smalle straten.
Ik kan de mensen verstaan die in die straten naar ons kijken.
Nb: dat van die ‘nieuwe vrienden’ had me natuurlijk al op mijn hoede moeten doen zijn.
Nb2: God gaf in de droom geen teken.
Maar misschien hoefde dat ook niet omdat ik in de droom uiteindelijk niet dood ging.
Geef een reactie