Ik ben in een grote ruimte met veel mensen.
Het is gezellig (vinden de anderen) en ik weet niet goed wat ik er doe want ik ken er niemand.
Dan komen een jongen en een meisje op me af en ze geven me een hand.
Stuurs feliciteren ze me (met wat?) en zeggen dat er geld is opgehaald en dit is mijn kado.
Naar voren wordt gedragen een giga plateau met kazen.
Deels Nederlands, deels buitenlands. En die laatste druipen.
Ik denk: wat moet ik hier mee. Kun je kaas invriezen? Die druiperds vast niet.
En: wie heeft dit in vredesnaam bedacht.
Conny zegt
Misschien was het smeltkaas?
Maar ja,wat smelt er nu niet in deze klaphitte…
Jeanne zegt
Hé, Conny – je bent er weer!
en het was van die Franse kaas, soort ouwe Camembert die helemaal van het plateau loopt en behoorlijk stinkt.
Conny zegt
Ja,ik kom weer gezellig meetetteren!
Nou we het toch over Franse kaas hebben….ik had je een kaart gestuurd met 3 aanbiddelijke petits chats,maar ik wist natuurlijk de postcode niet.
Dus het kan best zijn,dattie volgend jaar aankomt,haha.