Ik ben met vriendinnen in een schaars ingerichte vakantiebungalow.
Er is maar 1 laken om onder te slapen. Een vrouw bemachtigt dat.
De anderen moeten zich behelpen. Ik moet het doen met twee velletjes A4.
Een van ons heeft kaartjes voor het concert van een zanger.
Ik mag mee.
Het concert is op een balkon van het theater, de zanger loopt rond, ik sta daar ergens.
Hij ziet me en zingt tot mij – hoewel dat niet klopt met de tekst.
Ik denk: hoe kan dat nou.
Ik ben oud, oud.
Je moet niet meer zingen tot mij.
Geef een reactie