Ik ben in een gebouw op een heuvel.
Er zou een fantastische rommelmarkt zijn. Mn boeken.
Maar er zijn weinig boeken en die er zijn vallen erg tegen.
Wel veel knikkers en een man in pak graait en graait en graait.
Voor eBay, vraag ik. Inderdaad.
Ik besluit weg te gaan en ben op de fiets en duisternis nadert.
O jee, zeg ik tegen een vrouw. Als ik dat maar haal. Want die route fiets ik heel af en toe en het laatste stuk is heel erg lastig de juiste weg vinden.
Geen borden.
Je moet het wéten.
En als het donker is lukt dat niet.
Ik ga op pad en eerst fiets ik langs open veld met prachtige weilanden.
Dan, het is nog steeds licht, rijd ik het bos in.
Maar het bospad is ruw en hoe ik ook mijn best doe ik trap en trap tegen een onneembare helling op.
En het licht zie ik minder worden.
Ongerustheid bevangt me.
Geef een reactie