Mijn auto zit onder de vogelpoep en soms laat ik hem dan even wassen voor ik hem overdraag aan R.
Nu niet, zeg ik tegen ‘m want daarvoor heb ik het te druk.
Waarméé dan, vraagt die.
En zo op de vrouw af schiet me weinig te binnen.
In de loop van de middag des te meer.
Opeens wordt me duidelijk dat ik het niet réd, alles af krijgen voor woensdagochtend.
Eigen dingen, Fanlog-regeldingen, Winkel-dingen, mensen-mailen-dingen.
Dan holt een witte eend vanuit de sloot mijn tuin op.
Krijs-krijs-krijs. Helemaal over de rooie.
En niet omdat een stel woerden het op haar eer hebben voorzien.
Ze zit ergens te broeden, heeft even de eieren verlaten voor een snelle snack en héb ik die voor haar?
Tuurlijk heb ik die dus snel ik naar beneden, snijd broodjes, strooi kippengraan, werp duivenpinda’s.
Slobber-slobber-eet doet de eend en na tien minuten (of was het zeven) gaat ze op de wieken terug naar de kids-to-be.
(PM voor R.: hereneenden die eten willen negeren, koppeltjes voeren en dameseenden-in-nood onthalen)
Geef een reactie