“Du-uh”

Een pochend kind. En nog 1.
“O ja-ha, nou *wij*…”
Nóg een kind: “Lekker boeiend – *wij*…”
En dan nog: “Du-uh”…etc.

Waarna een aardige mevrouw zegt dat er iets met KiKa is en ik geloof dat ik geld moet overmaken maar ik zit alleen me groen en blauw te ergeren aan die nare opschep-kindertjes.

Volgens mij doen ze dit steeds in hun reclames.
Kinderen die elkaar afzeiken.
Wie zijn toch die mensen die dit schattig vinden en denken: waar is m’n chequeboek, ik ga nú een gulle gave doen.