Om half vijf loop ik de slaapkamer in (moest plassen).
Ik zie Eebje in een rare houding boven mijn hoofdkussen en denk: ze maakt een draai.
Ik ga liggen. Ik ruik plas. Ik vóel plas. Eebje heeft op mijn kussen geplast.
Ik ga aan de andere kant van het bed liggen. Ik sta om kwart over vijf op.
Eerst blijft Eebje liggen. Ik denk: dit is het einde, nu gaat ze dus dood.
Maar na een half uur: daar is ze. Ze gaat richting schuur.
En komt weer terug. En nog een keer. Dus loop ik mee.
Ze zit op de bak maar kan niet plassen. Dit herhaalt zich 3x.
Dan gaan we naar boven en eerst drentelt ze ongedurig maar nu slaapt ze op bed.
Op het kussen dat naast het weggehaalde beplaste kussen ligt (en een stukje ernaast op waar mijn kussen hoort). Alweer uren.
Ik heb de dierenarts gebeld. Die wil haar zien.
Of ik kán om half twee. Natuurlijk kan ik.
Alleen: kan Eebje óók?
Ik bedoel: vangen kan wel maar zelfs zij is beresterk wanneer ze gewaar wordt dat ze in een mandje moet.
(en R. is in Engeland)
Getverderrie. Wat naar.
Ook getverderrie dat ze op het kussen geplast heeft, maar dat is bijzaak. Eebjes gezondheid gaat voor.
Ik hoop dat ze straks wel weer kan plassen en dat ze mee wil/gaat naar de dierenarts.
Sterkte ermee!
Dat kussen vond ik helemaal niet erg.
Ik lag daarna alleen te denken: zal ik voortaan een bak voor haar in de badkamer zetten (waar ook een extra waterbakje staat).
Helaas is bevriende buurvrouw L. ook op vakantie.
Ik overweeg werkster E. te bellen die rond het tijdstip van ‘vangen’ wel elders werkt maar dat is volgens mij in de buurt.
Als die niet kan heb ik écht een probleem.
O jee, da’s inderdaad een probleem. Hopelijk lukt het met E. Sterkte en succes!
Ja, E. komt om 1 uur.