Eebje is om 5.40 uur overleden.
Na een (betrekkelijk) rustige nacht.
Om 5.30 uur is ze nog even op mijn arm gekropen en heeft moeizaam ademend hard liggen spinnen. Toen stond ze op, het leek of ze moest kotsen, ze kon letterlijk ‘haar draai’ niet vinden, liet haar urine lopen, kreeg een soort toeval, sprong/viel van bed, nog wat stuiptrekkingen op het overloopje en binnen een minuut was het gebeurd.
Ik heb een tijdje bij haar gezeten en haar geaaid.
En heel hard gehuild.
Toen wilden de andere katten eten.
Geen woorden voor.
21 prachtige jaren
Heel veel sterkte, Jeanne.
Lieve Jeanne,
’t is intens verdrietig. Het is zo overweldigend onontkoombaar, maar echt anticiperen kan je niet en wil je niet, en het verdriet zal er altijd zijn. Toch: een prachtig leven, met jou en de anderen, zoveel jaren lang…
Sterkte!
Wat zul je haar missen!
Heel gek, ik werd vannacht (geen idee hoe laat het was) wakker en dacht ‘Eebje’…
Wel goed dat het gegaan is zoals het gegaan is, zonder dierenartsstress voor jou en haar. Ook dít is moeilijk, natuurlijk, maar toch iets waar je later vrede mee kunt hebben.
Heel veel sterkte!
wat ontzettend shit. wat zal je haar missen 🙁 heel veel sterkte, het zal wel heel vreemd zijn zonder eebje. [[[jeanne]]]
Heel veel sterkte 🙁 Ik denk aan je!
(((Jeanne)))
Wat ontzettend akelig. Prachtig leven, prachtige leeftijd, enz. Maar het is hard nu.
Ik wens je veel sterkte. En sluit me verder helemaal bij Hansje aan. Wat goed dat het gegaan is, zoals het gegaan is. Maar het blijft K*t.
((((((((((( Jeanne))))))))))))
🙁
Je hebt er weinig aan, maar ik weet hoe je je voelt. Sterkte!
Lieve Jeanne wat vind ik dit verschrikkelijk voor je…Heel veel sterkte..