Laatst wou ik schrijven over de eenden.
Helemaal gék word ik de laatste maand van ze.
Ik voer de kippen, ik voer de mussen en dáár komen ze aan, jagen alle andere vogels weg en proppen zich vol.
Zelfs als ik niet voer staan ze te loeren of ik zál voeren.
En wanneer ze niet loeren zit er elders in de polder iemand stiekem op te letten of hier opeens de tortels en de kauwtjes naar beneden duiken = teken dat er voedsel ligt. Waarna ze oprukken en etc.
Eerst waren ze nog een beetje bang. Intussen allang niet meer.
Zodat ik de kipjes noodgedwongen in de schuur voer. Het is dát of niet.
Dit zijn foto’s van vorige week met brutale uitvreters. Daaronder de foto van vanochtend, zielig in een wak.
Geef een reactie