Wakker geworden door een ijselijk gegil.
Midden in de nacht, denk ik, maar het is al half zeven.
An! Egel!
Ik trek wat kleren aan, ren naar beneden, grijp de zaklantaarn, doe de schuurdeur open: niets.
Toch gekeken in het kippenhok waar over de bodem egeltje rondscharrelt en schrikt van het licht.
Op stok: An, dicht tegen Greta.
Doe dat nou meteen, trut, denk ik.
Je wéét toch dat wanneer je in het leghok zit er soms een egel onder je kontje kruipt.
Gewoon op stok gaan en niks aan het handje.
Ik bekijk de barricade naar de uitloop.
Zo te zien heeft egel de houtblokken uit elkaar gewrongen.
Ik haal ze weg, omdat egel nu, door mij en het licht van de zaklantaarn, erg in paniek raakt.
Weg dus met de barricade.
Waarna ik zijn reismandje inricht voor het geval hij overdag pakbaar is en ik hem kan afleveren bij een opvang.
Maar verder vandaag: geen egel.
En straks een extra houtblok tegen het gat.
lies zegt
En . . . . . ? Die weet dat jij op de loer ligt. Wat ik je brom 😉
Jeanne zegt
Het idiote is dat mijn tuin een paradijs is voor de egel die in winterslaap wil.
Veel troep, stapels hout met bladeren.
Maar deze heeft zich dus in het kopje gezet dat hij onder het kontje van An wil overwinteren 🙁