Ik had een oppasser nodig omdat mijn beloofde oppasser het toch liet afweten.
Een vrouw meldde zich aan. Alleen… ze had Corona gehad en was daarom wat zwakjes. DUS bood ik aan haar afscheidschoonmaak te financieren.
Mooi zo!
Toen wou ze ook nog een schoonmaak tussendoor!
En eerst zei ik ja en toen ging ik sputteren aangezien de regel is dat je een huis zo schoon achterlaat als je je aantreft (op eigen kosten) en nóg een schoonmaak weer op *mijn* kosten is wat veel van het goede (vind ik).
Reactie: “Daar ga je weer!” ?????
Maar goed. Ik laat dus geld achter voor zowel laatste reiniging als die in het midden.
Verder een stapel plakken pure chocola omdat ze zei dat ze dat zo lekker vond.
Dat rechts op tafel.
Links een doosje bonbons met een mooie puzzel voor mijn hulp.
Niemand bedankt.
Wat ik verwarrend vind. Heeft 1 van beiden de chocola van de ander meegenomen?
Mogelijk komt er opheldering wanneer ik terug kom.
Een ‘welkom’ op zijn minst.
Hulp laat een maaltijd voor me achter. Oppasser helemaal niks. Niet eens een tekstje.
Kat Loki was duidelijk erg blij met haar. Dus vraag ik of ze wellicht in het voorjaar wil terug komen.
Geen reactie.
Ik wacht 4 dagen af. Dan houd ik me niet meer in en wijs ik haar op ‘missch ben ik verwend maar ik ben opgevoed met ‘en wat zeg je dan’ na de vraag of ze de chocola had gevonden. Ja hoor – en was lekker.
Waarmee we het contact geloof ik hebben afgesloten.
Geef een reactie