Gisteren schrijf ik op Facebook over dat het Lodewijks verjaardag zou zijn geweest als hij niet was dood gegaan.
Veel aardige reacties.
En ook een privé message van iemand van vroeger, dat hij niet wist dat ik *een* Lodewijk had gehad.
Ik reageer wildwoest en hij doet gepikeerd: ontvriend me dan maar.
Een tijd terug overkwam me dit ook.
Ik kreeg weer contact met iemand van vroeger, vertelde over mijn leven en dat ik met Lodewijk getrouwd was geweest waarop zij het had over *ene* Lodewijk.
Ook daarover werd ik woest.
En ook die iemand snapte het niet.
Ik ervaar dat ‘een’ Lodewijk en ‘ene’ Lodewijk als denigrerend.
Ik zou het niet in mijn hoofd halen zélf te schrijven: zo… heb jij iets met ‘een’ Wilma… of: ‘ene’ Mohamed.
Ik hoor er een niet-serieus-nemen in.
Alsof het niet over een individu gaat maar om iemand uit een sóórt met dezelfde naam.
Mogelijk hoor/lees ik het verkeerd.
Wat ik nu in ‘de groep’ zou kunnen gooien ware het niet dat er hier niet veel ‘groep’ meer is.
Ja dat merk ik ook.. Jammer.
Over ‘ene’ Lodewijk, ik snap het wel. Maar jammer dat je het zo voelt want het wordt vast niet zo naar bedoeld als jij het opvat.
In zijn mediacolumn in de Volkskrant heeft Jean-Pierre Geelen het vandaag over die jongen die Onno Hoes in de val lokte.
Dat doet hij zo: “De aanstichter van dit alles, ene Robbie,…” etc.
Dat onderstreept wat ik bedoel.
Jeanne, je hebt gelijk: dat is inderdaad denigrerend en onbeschoft. Geef die mensen een ban, of haal die reacties meteen weg. Het is jouw blog, jij bepaalt de toon. Het is je volste recht om de reacties zo nodig stevig te modereren of te verwijderen.