Je kunt een hoop bitchen over dat het niks voorstelt: vrienden zijn op de sociale media.
Ik kan dat zelf ook.
Want as of today heb ik 2095 volgers op twitter en volg ik zelf 1537 tweeps.
Terwijl ik op Facebook 394 ‘vrienden’ heb.
De meesten ken ik niet.
Niet alleen ken ik ze persoonlijk niet (niet eens via mail of via bv reacties hier).
Soms reageren ze op me en dan denk ik ‘wie ben jij ook weer’.
Net zit ik op Facebook en zie een post van Nancy Guy (biograaf van mijn favoriete operazangeres Beverly Sills) en ik zie een reactie van Samuel Ramey.
De Samuel Ramey! (voor operaliefhebbers – anderen krijgen nu vermoed ik een niet-begrijpend waas voor de ogen)
Ik mail dat ik ‘huge fan’ ben (wat waar is!) en verzoek hem mij te accepteren als Facebook-vriendin.
Een minuut later: geaccepteerd!
Geweldig! ben helemaal blij.
Maar wat me mn blij stemt: in tegenstelling tot veel andere (ex)operasterren/(ex)filmsterren is deze man hartstikke anti-Republikein en plaatst hij alsmaar berichtjes daarover.
Dit is ‘m (toen-ie nog zong)
Geef een reactie