Fans

#Metoo heeft ook de opera getroffen.
Eerst Met-dirigent James Levine. Die zich vergreep aan jongens en jonge mannen.
Hij is ontslagen.

Nu zanger Placido Domingo.
Persbureau AP vond 8 zangeressen en 1 danseres die over hem hebben verklaard.
Dat hij ze lastig viel. Dat hij ze onder druk zette. Dat hij ze wist te overtuigen dat als ze niet met hem naar bed gingen, hij hun carrière zou breken. Wat hij ook deed.

Het artikel van AP is erg grondig.
Ze spraken met de betrokken vrouwen, met mensen die hen in die tijd kenden. Aan wie ze toen het verhaal hadden verteld.
En met mensen die heel in het algemeen op de hoogte waren: Domingo houdt zijn handen niet thuis, zorg dat je niet met hem alleen bent.

Ik geloof de vrouwen in het artikel.
Omdat hun verhalen waarachtig overkomen, omdat AP het niet blind heeft opgeschreven maar goed onderzoek heeft gedaan.
En omdat ik in de tijd dat het meeste speelde (30 jaar geleden) een ándere zanger kende die het me vertelde.
Over Domingo én over Levine.

Nu lees ik reacties van ‘fans’ dat het niet waar kán zijn omdat Domingo geweldig is.
En… waarom komen die vrouwen er nú pas mee? dat wijst er toch op dat het hartstikke gelogen is?
Ik word er boos van.
Er zijn tal van redenen waarom de vrouwen niet meteen naar de politie of de opera directie zijn gestapt.
Omdat ze bang waren niet te worden geloofd. Omdat ze vreesden dat het hun beginnende carrière zou breken in de knop.

En omdat ze zoals veel slachtoffers van seksuele intimidatie zich schaamden.
En ze de #Metoo-beweging nodig hadden om zelf een stap te kunnen zetten.

Ik zal de ‘ik geloof Domingo want ik ben fán!’-reacties niet meer lezen.
Is beter voor mijn gemoedsrust.