Pas sinds ik fan ben van Edita Gruberova en via een fanclub kennis heb gemaakt met échte fans (nl zij die mijn idool al veel langer adoreren en mn zij die zich tot in haar nabijheid hebben gewurmd) ben ik me bewust van hoe groot het onderscheid is tussen die échte en fans zoals ik.
Mbt mezelf ben ik er nu aan gewend.
Wat iets anders is dan ‘ik vind het leuk’ of ‘prima zo’ maar ik lig er niet van wakker.
Erg vind ik wanneer ik zie hoe de échte fans omgaan met zij die te laat instapten of gewoon: te ver woonden.
Zo zal een vrouw uit Riga vrijdag richting Wenen rijden om op 18/2 de concertante voorstelling van La Straniera bij te wonen.
De voorstelling die tevens het feest is omdat exact 45 jaar geleden Edita voor het eerst op het podium stond.
Al jaren droomt ze ervan Edita Gruberova in het echt te zien.
Ze heeft staanplaatsen. Ze hoopt er op tijd te zijn door met haar man om en om te rijden en te slapen.
En o! wat zou ze graag na de voorstelling oog in oog staan met ons idool om haar te vertellen hoe geweldig ze haar vindt en dan vragen om een handtekening.
Ik ken -via de fanclub- nóg een vrouw die dolgraag een handtekening zou willen.
Natalya uit de Oekraïne.
Zij kan niet eens naar Wenen of waar dan ook waar Edita optreedt.
Ik stel voor: misschien kan de vrouw uit Riga voor jou een handtekening vragen?
Iedereen blij maar dan meldt een échte fan: er zal geen handtekeningensessie zijn.
Want: na de voorstelling gaat Edita naar een party.
Ik vind het zó sneu voor de vrouw uit Riga en voor Natalya en beloof dat *ik* dan wel als Edita in Madrid wél signiert voor haar een extra handtekening zal vragen.
Wat ik treurig vind is dat de échte fan het niet even regelt.
Zij die zó close is met Edita, die er prat op gaat dat ze met haar sms-et, met haar bier drinkt en gaat eten.
Maar onderscheid tussen échte fans en aardige fans moet er blijkbaar zijn.
Verschil tussen hardcore fans en fans met hart? Lief dat je die handtekening gaat vragen voor die andere fans. Dat is kennelijk wat het ervaren van zoiets moois met jou doet. Je hart verruimen en willen delen.
Ik denk niet dat ik een bijzonder goed mens ben.
Ik verbaas me vooral dat anderen die zich erop laten voorstaan dat zij zulke geweldige fans zijn niet een aardig gebaar kunnen maken naar niet hardcore fans.
Heel herkenbaar, ik zie het helaas genoeg om me heen.
Maar wat het mooiste is…desbetreffende artiesten zijn helemaal niet zo gek met die “trouwe hardcore fans”. Ik heb het meegemaakt tijdens en na opnames van de TV Show enkele jaren geleden. Ik was achter de schermen tijdens de opnames en zag op een monitor dat de Italiaanse artiest bedolven werd met giga lelijke nepbloemen. Voor de show deed hij of hij het geweldig vond, maar eenmaal achter de schermen lagen de gruwels meteen in de kliko. “Overdreven wijven” was het eerste wat hij zei…
Fans die een leuke band met een artiest hebben die gaan daar niet mee te koop lopen, en dat kan ik uit eigen ervaring zeggen.
Die worden uitgenodigd (sommigen) bij de repetities, maar wel met de bedoeling daar discreet mee om te gaan.
Super leuk dat jij aangeboden hebt om een handtekening voor haar te vragen, dat gaat je zeker lukken. En trek je niets aan wat die andere fans zeggen, gewoon je eigen ding doen, dat geeft een beter gevoel !
“Fans die een leuke band met een artiest hebben die gaan daar niet mee te koop lopen, en dat kan ik uit eigen ervaring zeggen.”
Dat klinkt heel erg logisch!