Femke loopt rond – zo’n beetje. Ze eet idem. Grasje hier, plukje daar.
Ze komt niet aanhollen voor lekkere hapjes. Wanneer ik die vlakbij haar neerleg pikt ze er even naar maar het lijkt op ‘beleefd spelen met je eten’.
Haar kontje ziet er wel goed uit: geen vieze geelgroenepoepsmurrie.
Wanneer ze gaat zitten maak ik me direct zorgen.
Zit ze ‘zomaar’? Of is dit het begin van het einde. Dat dichte oogje maakt dat ik in gedachten al afscheid van haar neem.
Dan gaat het oogje open en kijkt ze me heel kwiek aan.
Toch is ze niet echt levendig.
Wat kan komen omdat ze herstellend is van een zware buikgriep (oid). Of omdat haar tijd écht is gekomen.
Ik weet niet hoe lang een hybride legkip leeft en kan het ook niet vinden met google.
Maar Inge zegt dat 5 jaar voor een hybride legkip erg oud is.
Geef een reactie