Flarden

Vanochtend heeft Rob Trip opeens Tsvangirai aan de telefoon.
Nou ja – voor *mij* ‘opeens’.
Zelf zal hij wel geweten hebben dat de redactie dat aan het regelen was.

Moeilijk Engels sprak Tsvangirai. Vond ik.
Niet als ik ‘m op tv ondertiteld zie, wel als ik ‘m uit m’n transistortje hoor komen.
Ik versta flarden, maar andere flarden niet.
En terwijl Amerikanen vaak (voor mij) volstrekt overbodig woordelijk worden vertaald, gebeurt dat nu heel globaal. Soms zo globaal dat ik denk: maar ik hoorde iets anders.
Wat niks zegt over Rob Trip maar vast alles over mij want zoals gezegd: ik had moeite met die man z’n uitspraak.

Ik droomde trouwens van ‘m, van Rob Trip.
Vannacht.
Dat ik hem tegenkwam op een bijeenkomst en dat hij gewoon tegen me deed. En dat hij zei: ik had niet al die tijd zo raar tegen je hoeven doen.
Hij was heel vriendelijk, in de droom.

Ach, ach. Dromen die bedrog zijn enzo…