Ik heb geen idee of het iemand opvalt maar elke dag, even na middernacht, verschijnt hier een nieuwe foto-uit-Amerika.
Op zondag is dat een foto die te maken heeft met een kerk.
In-Amerika maak ik veel foto’s.
Soms kies ik een object heel bewust, meestal loop of rijd ik er tegenaan.
Dat laatste niet letterlijk. Zie het als: kom ik er rijdend bij in de buurt.
En dan zet ik de auto stil en neem foto’s.
Maar soms ook niet omdat dat in het verkeer niet kan of omdat het zo verdomde heet is buiten de auto dat ik denk: nu even niet.
Deze foto maakte ik vanuit de auto.
En al direct dacht ik: dit is niets.
Hem terugkijkend op het kleine schermpje op de camera dacht ik ook: dit is niets.
Pas nu zie ik dat er niet alleen iets vóór me was (de niet zo mooi gefotografeerde paardenkraal) maar ook iets áchter me – in de spiegel.
Toch best leuk.
Vaak zie je dat zich op foto’s gebeurtenissen afspelen die niet echt zijn maar het resultaat van interpretatie en fantasie. Leuk spelletje om zo naar foto”s te kijken: betekenisloze vormen waaruit bij goed kijken een herkenbaar beeld ontstaat, net als bij wolken. Klinkt academisch, maar ook op deze foto zie je zo’n geest verschijnen. Kijk maar, even inzoomen.
Schuin links boven de uitkijkspiegel, tegen de houten palen ligt een skelet-achtig figuur, met een herkenbaar hoofd, grote hangsnor en hoge zwarte kuif.
Beetje een kruising tussen Stalin en mijzelf. Slaap lekker.
Jaap gaat hier wel erg ver qua foto interpretatie.
Juist de truck in de spiegel maakt dit een foto, die eigenlijk alleen daarginds gemaakt kan zijn.
Tegelijk prikkelt de foto mijn fantasie wat jou en de ongetwijfeld noeste trucker ertoe brengt op deze kennelijk toch weinig te beleven plek stil te staan naast de weg….
Ik trek mijn opmerking over Jaap nu maar snel terug.
Reden stilstaan: we naderden een voorrangsweg en moesten even vaart minderen en goed naar links en naar rechts kijken.
@Theo. De cultfilm Blow-up uit ’66 van Antonioni draait om een fotograaf die in een detail van een van zijn foto’s de mogelijke clou ontdekt van een moord. Wat mij betreft een schitterend gegeven, een foto in een foto, verhaal in een verhaal. Dat Jeanne’s foto als zodanig draait om de vrachtwagen begrijp ik natuurlijk ook wel.