Toen Roelof dood was, wou ik graag onze fotoalbums.
Maar toen ik ze had was het allemaal nog te vers en kon ik er niet in kijken.
Net wel een blik gewaagd.
Het meest pijnlijk: de foto’s van gezellige bijeenkomsten, etentjes, met destijds goede vrienden.
Die na onze breuk geheel en al uit mijn leven zijn verdwenen.
Goeie kans dat als ik de albums van Lodewijk en mij naloop, ik iets soortgelijks zal zien.
Dit zijn wel mooie foto’s.
Ik weet ook nog wie ze nám.
Goede vriend.
En idd: uit mijn leven verdwenen.
Geef een reactie