Vandaag kwam de Gaswacht voor het jaarlijkse verwarmingsketel schoonmaken.
Tussen acht en 1 en – staat in de brief – ze weten niet hoe laat: “Wilt u dan ook zo vriendelijk zijn om over het exacte tijdstip geen contact met ons op te nemen?”
Om kwart over tien gaat de bel (dat valt mee) en voor de deur staat een vrouw zodat ik denk dat het dús de Gaswacht niet kan zijn waarmee ik lelijk door de mand val. Ze is het wel waarna ik – en dat is even raar – aanneem dat ze dús aardig is.
Dat is ze niet. Ze is stuurs, ze klaagt over dat er dozen op zolder staan, ze roept bevelen (mevrouw, ik wil een emmer), ze zegt nog nét niet dat ik lieg wanneer ik zeg dat ik niet heb gemerkt dat de ketel niet goed functioneerde.
En ze laat wanneer ze weg gaat mij met de troep zitten en duwt niet eens even de vlizo trap omhoog.
Ik daarentegen (nog steeds denkend dat een vrouw in een mannenberoep, nee, sowieso ‘een vrouw’ per definitie aardig zal zijn) probeer wanneer ze na anderhalf uur weg gaat nog een vriendelijk gesprekje over dat ze nu wel achter zal zijn op haar schema.
Grom.
Nog een poging: dat ik daarom zo blij was dat ze vroeg was want alle mensen ná mij moeten nu natuurlijk extra lang wachten.
“Nou én? Dan wachten ze maar!”
Er zal weinig anders voor ze op zitten.
Maar dan stapt dus dit zonnetje-in-huis over de drempel.
Ben ik even blij dat de Gaswacht níet vandaag bij me komt!
Het schijnt tegenwoordig heel normaal te zijn dat iedereen nors en bozig is. Ik heb toevallig een paar aankopen gedaan, allemaal bij mensen (helaas) die totáál geen plezier in hun werk hadden en raar reageerden. Winkels waar niemand iets zegt en blijft kletsen in plaats van even te helpen, rare agressieve reacties op vragen. Heel merkwaardig. Maar het zal wel bij deze tijd horen. Heeft ze ook overal vieze vingers achtergelaten? Dat vind ik zelf altijd zo vreemd. Zouden ze dat thuis nou ook zo doen?
De laatste tijd kom ik alleen maar vriendelijke mensen tegen. Ik weet niet wat het is. Hoewel: vorige week kochten we een DVD-recorder, en toen geloofde de eerste verkoper die we troffen er zelf ook niet meer in. Dat was niet erg wervend. Gelukkig slaagden we in de vierde winkel. En die had een hilarische installateur.
Ach, misschien had ze toevallig slecht geslapen?
En dus? Ik heb regelmatig slecht geslapen maar blijf reuze aardig en beleefd tegen mijn klanten.
En ook als zélf klant tegen de mensen in de supermarkt en in het postkantoor.
Sikkeneuren doet iedereen maar in haar (m/v) eigen tijd.