Tussen het gloeien van de koorts en het slapen om die uit mijn systeem te krijgen, denk ik over waar mijn geld is gebleven.
Das makkelijk.
Het zit ‘m, zoals ik al verwachtte, in kleine dingen en dan véél daarvan.
Ipv altijd de vaste slobberwijn (Witte Huiswijn van de Plus à € 3,69 per liter) koop ik nu 1x p.w. een Grüner Veltliner (€ 5,89 per 75 cl).
De laatste keren *niet* zoals ‘normaal’ twee boterhammen met kaas meenemen naar mijn minitrips en 1 boterham eten als avondmaaltijd en de andere als ontbijt.
Nee, heel luxe eten in een restaurant, in elk geval ’s avonds en ook niet echt luxe maar ook een etentje van € 15 is méér dan dineren met de meegebrachte boterham.
Verder ben ik misschien wel een té gulle weggever.
Waarover ik hier beter niet kan uitweiden want misschien voel jij je aangesproken en misschien terecht (misschien ook niet) maar het gaat me er niet om relaties te compliceren maar om te ontdekken waar het zuiniger kan.
En waarom, o wáárom, moest ik laatst zo nodig een flesje parfum kopen?!
Hoe vaak doe ik nou helemaal parfum op?
Het zijn allemaal uitingen van ‘geld speelt geen rol, ergens zijn mijn aandelen een grote voorraadkast waaruit ik eindeloos kan putten’.
Niet dus.
Eén dezer dagen wanneer ik weer eens een winkel binnen strompel proberen beter m’n kop erbij te houden.
Het gat in de ozonlaag van mijn hand krijg ik er niet mee terug maar misschien kan ik voorkomen dat het nog sneller slinkt.
Geef een reactie