Ik heb de vlucht geboekt.
En ik voel me een beetje schuldig want iemand die déze vlucht voor me ontdekte wou ook graag een ‘mooi prijsje’ erbij voor me ontdekken maar daarvoor had hij pas maandag tijd en intussen hield ik het niet meer uit dus deed ik het zelf.
Bovendien: ik vind € 665,99 goedkoop voor een retour Phoenix.
Ik was niet per se gelukkiger geweest als daar 100 Euro vanaf was gegaan.
Nu weet ik dus dat ik op 20 april 2010 om 10.10 uur zittend op stoel 16C taxi naar de startbaan (ervan uitgaand dat we geen vertraging hebben).
En dat ik op 23 mei vanaf dezelfde stoel om 8.20 uur Nederland zie opduiken.
Tussen Houston en Phoenix vlieg ik in een mini-vliegtuigje waarover ik bij SeatGuru lees:
These planes are operated by Continental Express. Overhead storage bins are only located on the two-seat side, and standard rollaboards will not fit. The single seats also have very limited underseat storage. The window seats have very narrow shoulder room due to the curvature of the plane. Engine noise is loudest at the back of the plane. Sometimes, if the plane is very empty, passengers are asked to switch seats for weight considerations.
Continental wou me op stoel 1A hebben maar SeatGuru raadt dat af zodat ik nu op stoel 10A zit – heen en terug.
Tenzij ik moet ‘switch seats for weight considerations’ natuurlijk.
Mwah, als dat alleen is als ’the plane is very empty’… Dan zou je denken dat je dan toch sowieso wel wat meer ruimte hebt.
Altijd extra avontuurlijk, zo’n klein vliegtuig. Toch meteen een heel ander gevoel -ook als het niet waait.
Mooi vliegtuigje, zo’n Embraer:
http://vliegtuighomepage.nl/emb145.htm
Maar gelukkig geen dreunende propellers.
Ik vloog 1x eerder in een klein vliegtuig, toen met ongeveer 20 mensen.
Doodeng vond ik het, elke turbulentie leek het ding te doen neerstorten en je zat ook nog met vrij uitzicht op de piloot die al na tien minuten wat aantekeningen ging zitten maken in een schrift ipv geconcentreerd het stuurwiel te omklemmen.
Gedreun en turbulentie, dat is een propeller-vliegtuig. Ik zat ook eens in zo’n 20-persoons ding, met als enige houvast de 19 slapende medepassagiers en de grote, gele tulband van de piloot voorin.
In een`gewoon’ groot vliegtuig sturen ze overigens nooit, dat doet de automaat, terwijl het stuur wel beweegt. Ken je de tekening van Peter van Straaten van een door paniek bevangen passagier die uitroept “en de piloot is dronken”, waarop haar metgezel rustgevend antwoordt “dat zijn piloten altijd, dat moet”.
Een Embraer is een chique zaken-jet voor de echte frequent traveller.