Ik ben donderdag geopereerd, ik mocht maandag al naar huis en dat is een dag eerder dan ‘normaal’ en ik was apetrots en zat gisteren al te denken: wat als ik op 21 januari toch eens wel naar Duisburg rijd voor die opera.
En: laat die zware pijnstillers maar zitten! ik red me prima met wat paracetamol.
Beetje moe was ik wel gisteren maar verder: het ging verrassend goed.
Vannacht valt me tegen.
Eerst word ik misselijk van het eten. Wat niet lag aan het eten: het was gewoon wat ’te rijk’ afgezet tegen wat ik in het ziekenhuis at waar ik het na een paar keer smerig ziekenhuisvoedsel maar hield bij ‘alleen yoghurt’.
Daarna valt het draaien in bed me ook zwaarder dan de nacht ervoor.
En wanneer ik opsta ben ik een dweil die er niet aan moet denken dat ze over 4 weken helemaal naar Duitsland zou willen rijden.
Dit is dus ‘luister naar je lichaam’ en dat lichaam zegt ‘ben je nou helemaal betoeterd en kruip jij nog maar een paar extra uurtjes in bed’.
Verstandig lichaam!
Zeker. Maar misschien voel je je alweer veel beter over 4 weken 🙂