Geesten

Ik geloof niet in geesten.
Denk ik.
Laat ik het zo zeggen: meestal denk ik dat ik niet in geesten geloof.
Maar een paar jaar geleden las ik dat als je bepaalde wazige vlekken op je foto’s zag, dat je eigenlijk geesten had lopen fotograferen.
Dat gebeurde op een begraafplaats.
En die nacht liet ik alle lichten in het (vakantiehuur)huis aan.

Om de een of andere reden kocht ik een tijd terug via amazon ‘Ghosthunting Southern California’.
Leek me toen wel grappig.
Omdat ik veel in Zuid-Californië reis.

Nu zit ik erin te bladeren en lees over de kapel van Warner Springs.
Ik bezocht die in mei vorig jaar en vond ‘m aardig maar niet geweldig.
Heel soms krijg ik op zo’n plek het gevoel dat God een hand naar me uitstrekt, hier voelde ik niets.

Dat lag dan duidelijk aan mij want de schrijfster van het boek heeft intensief van gedachten gewisseld met een geest in die kapel.
Te beginnen met “Can you see me?” Yes via “Do you mind me being here?” Yes En “Are you always here?” Yes “Were you a priest?” Yes naar “Do you want me to leave?”
En laat het ‘Go’ in een vrouwenstem nou zijn opgenomen op een apparaat dat door mediums wordt gebruikt voor het opnemen van stemmen van geesten.

Op YouTube zouden ook nog filmpjes van geesten in deze kapel staan.
Ik ga niet kijken.

En ik ga ook niet meer terug.