Voor wie zich druk/zorgen maakt over mijn eetpatroon: gisteren liet ik rösti die bijna een jaar over de houdbaarheid was verbranden (ik lette weer eens niet op), wist ‘m toch naar binnen te schuiven zonder dat hij er te rap weer uitkwam via het mondje of langs een andere weg.
Joechei.
Daarna lag ik tien uur in bed, sliep weinig, piekerde veel (waar zit toch die afzetbare piekerknop) en droomde
* dat ik woonde met iemand die een zeker twee meter lange groene slang had die alsmaar naar mijn benen hapte maar die iemand wou de slang niet weg doen: het was de slang of ik (ik mocht wel *blijven* maar slang bleef óók)
* dat ik geheel onvoorbereid opging voor mijn afstuderen na al een keer te zijn gezakt en pas op het allerlaatst schoot me te binnen dat ik al afgestudeerd wás(ben)
* dat ik uit het raam keek en zag hoe een autochtone man met een baard woedend een smekende allochtone man neerschoot waarna ik wegdook en helemaal geen zin had me aan te melden als getuige hiervan wat ik natuurlijk wel moest doen.
Kom maar op, nieuwe dag!
Waarop ik meteen maar het papieren abonnement van VK heb omgezet in Zaterdagplus (dat ingaat op 20 maart – tot die tijd dus alle kranten bewaren voor kattenbakken, konijnenkooien, verpakkingsmateriaal, houtkachelaanmaakspul).
Geef een reactie